Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
The Laughter of the Thracian Woman: A Protohistory of Theory
Ważna praca dwudziestowiecznego filozofa Hansa Blumenberga, przetłumaczona po raz pierwszy na język angielski, The Laughter of the Thracian Woman opisuje historię recepcji anegdoty najbardziej znanej z dialogu Platona Theaetetus: podczas gdy skupiony na obserwacji gwiazd, wczesny astronom i proto-filozof Thales z Miletu nie widzi studni bezpośrednio na swojej drodze i spada w dół. Tracka służąca śmieje się, rozbawiona tym, że starał się zrozumieć to, co było nad nim, podczas gdy nie pamiętał o tym, co było tuż przed nim.
Warianty tej historii powracają w tekstach Diogenesa Laertiusa, Ojców Kościoła Tertuliana i Euzebiusza, średniowiecznych i renesansowych kaznodziejów, oświeceniowych postaci Woltera, Montaigne'a, Bacona i Kanta, a później w pracach Feuerbacha, Nietzschego, Heideggera i kolegów Blumenberga. Niektórzy z tych filozofów sympatyzują z ambicjami Talesa, podczas gdy inni ganią jego zaniedbania. Blumenberg postrzega tę historię jako bardzo poszukiwany substytut naszej brakującej wiedzy o najwcześniejszych wydarzeniach historycznych, które pasowałyby do etykiety "teoria". Opowiadając tę anegdotę, filozofowie ujawniają swoje charakterystyczne wartości dotyczące zaabsorbowania ciekawością, przeszłości filozofii i żądania, aby teoretycy przestrzegali usankcjonowanych metod i procedur.
W tej i innych pracach Blumenberg pokazuje, że najbardziej ukochane obrazy i anegdoty filozofów stały się niezbędne dla filozofii jako metafory.
To znaczy, jako reprezentacje, których znaczenia pozostają nieokreślone i zachęcają do częstej reinterpretacji.
