Śmiech Ajiviki

Oryginalny tytuł:

Ajivika's Laughter

Zawartość książki:

Wyrzuceni z buddyjskiej społeczności "Mahabana Vihara" z powodu swojego dewiacyjnego zachowania, Upananda i Kshema wędrują przez dżungle i miasta, by ostatecznie stać się przywódcami dewiacyjnej grupy uczniów, którzy celowo przeciwstawiają się buddyjskim zasadom wyrzeczenia i samozaparcia. Taka dewiacja kończy się konfrontacją między przestrzegającymi zasad starszymi uczniami a dewiacyjnymi młodszymi, którzy pragną żyć wolnym i rozwiązłym życiem, wbrew restrykcyjnym zakazom religijnym ich społeczności. Konflikt ten jest głównym tematem powieści Surendry Mohanty'ego w języku odia Ajibakara Attahasya (przetłumaczonej na angielski jako Ajivika's Laughter przez Sambita Panigrahi) i definiuje jej wyjątkowy i żywy charakter. Ostatecznie ten wewnętrzny konflikt ideologiczny w społeczności osiąga kulminację w mega-buddyjskiej radzie zorganizowanej przez monarchę Aśokę w Baisali, gdzie starsi i młodsi uczniowie konfrontują się, spierają i debatują po swoich stronach, a ostatecznie młodsi uczniowie wygrywają tę religijną bitwę. Monarcha Aśoka wspiera i patronuje tym ostatnim, zapewniając im wszelkie materialne korzyści i przyjemności doczesnego życia, a czyniąc to, staje się ich głównym patronem religijnym.

Z ich pomocą i wsparciem nie tylko naprawia swój nadszarpnięty wizerunek "Chandashoki", ale także taktownie utrzymuje integralność terytorialną swojego królestwa, zmieniając swoich obywateli w przymusowych religijnych poddanych, tak aby jakakolwiek możliwość wewnętrznego buntu mogła zostać całkowicie zniweczona.

Powieść ma wyjątkowy charakter, ponieważ przedstawia nie tylko postępujący upadek buddyzmu jako religii po śmierci jego proroka, ale także jego strategiczne wykorzystanie przez monarchę Aśokę w celu utrzymania integralności terytorialnej jego rozległego i ekspansywnego imperium. Czyniąc to, powieść nie tylko przebija celebrujący, przekształcony i religijny obraz, który historia życzliwie przypisała monarsze Aśoce, ale także kwestionuje jego monopol na prawdę, przedstawiając alternatywne wersje historii, które istnieją, ale pozostają nierozpoznane.