Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje wskazują, że „Airpower in Small Wars” autorstwa Coruma i Johnsona przedstawia historyczny przegląd siły powietrznej w kontekście kontrrewolucji, ale jest krytykowany za brak głębi, dużą stronniczość polityczną i minimalne skupienie się na rzeczywistych strategiach siły powietrznej. Podczas gdy niektórzy czytelnicy znajdują wartość w jego treści instruktażowej i kontekście historycznym, inni są rozczarowani jego chaotycznym charakterem i niewystarczającą liczbą cytatów.
Zalety:⬤ Zapewnia historyczny przegląd siły powietrznej w małych wojnach i walce z powstaniem
⬤ oferuje spostrzeżenia i porównania różnych konfliktów
⬤ dobrze zbadany pod względem kontekstu
⬤ przydatny materiał instruktażowy dla specjalistów lotnictwa i wywiadu
⬤ podsumowania rozdziałów są dobre, a wnioski dokładne.
Wady:⬤ Brak głębi i szczegółów w dyskusjach na temat siły powietrznej
⬤ zawiera polityczne uprzedzenia i opinie niepoparte cytatami
⬤ chaotyczna narracja, która utrudnia śledzenie
⬤ wiele stron można by ominąć, gdyby czytelnik był już zaznajomiony z historią powstań
⬤ nie jest zabawna i koncentruje się bardziej na analizie politycznej niż na taktyce siły powietrznej.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Airpower in Small Wars: Fighting Insurgents and Terrorists
Zawartość książki:
Wykorzystanie siły powietrznej w czasie wojny przywodzi na myśl masowe bombardowania z czasów II wojny światowej, ale samoloty od dawna odgrywają również kluczową rolę w małych wojnach. Od czasu użycia przez Francuzów do stłumienia buntowniczych plemion marokańskich w 1913 roku, lotnictwo było wykorzystywane do walki w ograniczonych, ale często długotrwałych małych konfliktach na całym świecie.
Jest to pierwsza kompleksowa historia lotnictwa w małych wojnach - konfliktach między państwami a grupami niepaństwowymi, takimi jak powstańcy, bandyci, frakcje i terroryści - śledząca je od pierwszych lat XX wieku do dnia dzisiejszego. Analizuje dziesiątki konfliktów o uderzająco różnych scenariuszach: grecką wojnę domową, filipińską kampanię Anti-Huk, francuskie i brytyjskie wojny kolonialne, wojnę w Wietnamie Południowym przed amerykańską eskalacją, kontrofensywę w południowej Afryce, latynoamerykańskie operacje kontrpartyzanckie oraz kampanie kontrrewolucyjne i antyterrorystyczne na Bliskim Wschodzie w ciągu ostatnich czterech dekad.
W przypadku każdej wojny autorzy opisują strategie stosowane przez obie strony konfliktu, zaangażowane siły powietrzne i konkretne zastosowane taktyki sił powietrznych. Omawiają kampanie naziemne i przedstawiają tło polityczne niezbędne do zrozumienia kampanii powietrznych, a w każdym przypadku oceniają użyteczność siły powietrznej w jej najszerszym znaczeniu. W swoim historycznym spojrzeniu pokazują, jak formy siły powietrznej ewoluowały od samolotów po policyjne helikoptery, samoloty cywilnej rezerwy lotniczej i dzisiejsze bezzałogowe statki powietrzne. Ujawniają również, w jaki sposób małe wojny po II wojnie światowej wymagały nowych strategii, rozwiązań operacyjnych i taktyk.
Przyjmując to szerokie spojrzenie na siłę powietrzną w małych wojnach, autorzy są w stanie dokonać oceny najbardziej skutecznych i najmniej skutecznych środków wykorzystania siły powietrznej. Oferują konkretne wnioski, począwszy od znaczenia kompleksowej strategii, a skończywszy na potrzebie rozszerzenia przez Stany Zjednoczone i ich sojuszników programów szkoleniowych w zakresie małych wojen. Airpower in Small Wars będzie nieoceniona w kształceniu specjalistów wojskowych i decydentów politycznych w tym temacie, a także w zapewnieniu przydatnych ram dla opracowania bardziej skutecznej doktryny wykorzystania siły powietrznej w konfliktach, które najprawdopodobniej zobaczymy w XXI wieku.
