Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Airpower” autorstwa Jamesa Coruma stanowi wnikliwą analizę wykorzystania siły powietrznej podczas ofensywy aliantów wiosną 1917 roku podczas I wojny światowej, koncentrując się na rozpoznaniu, obserwacji artyleryjskiej i ewolucji taktyki powietrznej, a nie na typowych walkach powietrznych. Zawiera wiele ilustracji i map ułatwiających zrozumienie, choć należy zauważyć, że tytuł książki może wprowadzać niektórych czytelników w błąd co do jej treści.
Zalety:Dobrze napisana, szczegółowo wyjaśnia role i operacje samolotów, zawiera zdjęcia i mapy, zapewnia inne spojrzenie na taktykę powietrzną I wojny światowej, uzupełnia istniejącą literaturę na temat wojny powietrznej.
Wady:Błędnie oznaczony tytuł, który może wprowadzać czytelników w błąd, tempo może być powolne dla niektórych, może nie spodobać się tym, którzy szukają ekscytujących historii walk powietrznych, bardziej nadaje się dla oddanych entuzjastów I wojny światowej.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Bloody April 1917: The Birth of Modern Air Power
Zawartość książki:
Korzystając z oryginalnych źródeł językowych, jest to wyjątkowo dobrze poinformowana i wieloaspektowa historia kampanii powietrznej Krwawego Kwietnia pierwszej wojny światowej.
Oparta na oryginalnych źródłach niemiecko-, francusko- i anglojęzycznych, napisana przez autorytet zarówno w dziedzinie powietrznych, jak i naziemnych operacji wojskowych, autor, dr James S Corum, bada, w jaki sposób Krwawy Kwiecień spowodował, że siły alianckie ponownie oceniły swoje podejście do użycia siły powietrznej. Biorąc pod uwagę dobrze znane problemy, takie jak technologia i doktryna szkoleniowa, ale także to, w jaki sposób kombinacja artyleryjsko-lotnicza idealnie musiała działać w ofensywach naziemnych pod koniec I wojny światowej, dr Corum analizuje, co każda ze stron popełniła źle i dlaczego. Opisuje mało znane elementy kwietniowych kampanii, takie jak wykorzystanie przez obie strony bombardowań strategicznych z użyciem ciężkich samolotów, a także rozważa niemieckie wykorzystanie zaawansowanych samolotów zwiadowczych na dużych wysokościach z tlenem i ogrzewanymi kombinezonami, szczegółowo opisując wyczyny niesławnego "Czerwonego Barona", Manfreda von Richthofena.
Lekcje z Krwawego Kwietnia nie tylko posłużyły do poprawy koordynacji alianckiej artylerii i lotnictwa, ale później samoloty odegrały znacznie większą rolę we wspieraniu wojsk lądowych w trybie ataku.
Krwawy kwiecień utorował drogę do rewolucji lotniczej, która do 1918 roku uczyniła aliantów panami nieba na froncie zachodnim.
