Siddhartha

Opinie czytelników

Książka ta jest powszechnie postrzegana jako arcydzieło, zgłębiające głębokie tematy filozoficzne związane z indywidualizmem, poszukiwaniem sensu i integracją filozofii Wschodu, w szczególności buddyzmu. Wielu czytelników poleca ją jako lekturę obowiązkową, podkreślając jej głęboki wgląd i piękny styl. Istnieją jednak poważne obawy dotyczące jakości tłumaczenia i błędów drukarskich w niektórych wydaniach, które niektórzy uznali za frustrujące.

⬤ Uważana za arcydzieło z głębokimi filozoficznymi spostrzeżeniami.
⬤ Piękny, zmysłowy styl pisania.
⬤ Oferuje fascynującą eksplorację filozofii Wschodu.
⬤ Polecana przez wielu czytelników jako obowiązkowa lektura.
⬤ Dobra jakość fizycznych wydań odnotowana przez niektórych recenzentów.

⬤ Kilku recenzentów zgłosiło liczne literówki i błędy w druku w wydaniu, które otrzymali.
⬤ Problemy z jakością tłumaczenia w niektórych wydaniach.
⬤ Niektórzy uznali ją za nieodpowiednią dla zwykłych czytelników lub osób niezaznajomionych z religiami Wschodu, co nie każdemu może przypaść do gustu.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Powieść Hermanna Hessego Siddhartha: An Indian Novel, opublikowana w 1922 roku, opowiada o duchowym poszukiwaniu siebie przez mężczyznę o imieniu Siddhartha w czasach Buddy Gautamy. Była to dziewiąta książka Hessego, napisana prostym, lirycznym stylem w języku niemieckim.

Została wydana w Stanach Zjednoczonych w 1951 roku i zyskała popularność w latach sześćdziesiątych. Hesse napisał ją jako hołd dla Wilhelma Gunderta, swojego kuzyna, oraz dla Romaina Rollanda w pierwszej części. Sanskryckie słowa Siddha (osiągnięty) i artha (to, co było poszukiwane), które składają się na imię Siddhartha, łącznie oznaczają „tego, który odnalazł sens (istnienia)” lub „tego, który osiągnął swoje cele”.

W rzeczywistości Budda był znany jako Siddhartha Gautama, kiedy był księciem Kapilavastu. Historia rozgrywa się w historycznym królestwie Kapilavastu w Nepalu.

Siddhartha podejmuje decyzję o porzuceniu swojego domu w pogoni za oświeceniem poprzez ascezę jako żebrak wędrujący wśród zwierząt. Wraz ze swoim najlepszym przyjacielem Govindą, Siddhartha powstrzymuje się od jedzenia, porzuca swój dom, oddaje cały swój dobytek i angażuje się w długotrwałą medytację, zanim zacznie szukać i rozmawiać z Gautamą, słynnym Buddą lub Oświeconym.