Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Septentrion Jeana Raspaila to dystopijna powieść osadzona w roku 2041. Jest to opowieść o pięknie i smutku, o brzydkich rzeczach, które dzieją się na świecie, i o odwadze nielicznych wybranych, którym wbrew wszelkim przeciwnościom udaje się utrzymać linię, zachować kulturę, cywilizację, sposób życia, który kochają i ucieleśniają, ale który jest na skraju wyginięcia, zaatakowany. Wróg: demos, szare masy, dzisiejsi ludzie. Nie chcąc iść na kompromis i nie mając szans na sukces, uciekają - na północ, jedyne miejsce, do którego można uciec - pociągiem, przez ciemne lasy i pokryte śniegiem stepy Septentrionu.
"Znaki kumulowały się na północy kraju, z dala od stolicy i jej złotych wież, a my nie zauważaliśmy ich dokładnych konsekwencji. Niejasno rozumieliśmy jak, ale nie wiedzieliśmy dlaczego. Wszystko działo się tak szybko... Ledwo rozumieliśmy, że coś w rodzaju innej wieczności postępuje szybko, w sposób nieformalny i nieubłagany. Nic już nie będzie takie samo, nic już nigdy się nie zmieni, kiedy to się stanie".
"Nie można być człowiekiem w pełni, od momentu, w którym przyznaje się, że inni istnieją. Nie jest się bowiem niczym więcej niż kopią, niejasną podobizną zaczerpniętą z miliarda przykładów. Nie wolno wiedzieć nic o innych, a przynajmniej z bezwzględnego wyboru, chyba że chodzi o to, jak wymyślić siebie samego - wszystko zostało tak powtórzone."
