Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Blood of the Poor
Krew ubogich (w oryginale Le Sang du pauvre ), autorstwa katolickiego pisarza Lona Bloya, jest być może najtrudniejszym do odczytania z pism Lona Bloya, ponieważ trafia prosto w sedno tego, co jest złe na świecie. Jest trudny do odczytania, emocjonalnie, ponieważ nie daje uczciwemu czytelnikowi miejsca na osłonę, miejsca na schronienie, cienia drzewa, za którym można się ukryć. Z chciwością jako tematem, jest to mroczny poemat prozą, kazanie w stylu Savonaroli, z kąśliwą satyrą Jonathana Swifta.
"Krew i ciało ubogich są jedynymi pokarmami, które mogą odżywiać, substancja bogatych jest trucizną i gniciem. Jest zatem koniecznością higieny, aby biedni byli pożerani przez bogatych, którzy uważają to za bardzo dobre i proszą o to ponownie. Bogate dzieci są wzmacniane sokiem z ciała biednych, a kuchnia bogatego człowieka jest wyposażona w koncentrat biednych ".
"Wierzycie, że jesteście niewinni, ponieważ nie poderżnęliście komuś gardła, jak dotąd, chcę wierzyć; ponieważ nie otworzyliście siłą czyichś drzwi ani nie wspięliście się na jego mur, aby ograbić go z jego własności; ponieważ w końcu nie przekroczyliście ludzkich praw w zbyt widoczny sposób. Jesteście tak gruboskórni, tak cieleśni, że nie wyobrażacie sobie przestępstwa, którego nie można zobaczyć. Ale mówię ci, mój drogi bracie, że jesteś rośliną, a ten zabójca jest twoim kwiatem".
"To prawda, że istnieją schronienia: pijaństwo, prostytucja ciała, samobójstwo lub szaleństwo. Dlaczego taniec nie miałby być kontynuowany? ".
