Rozmowy z Mozartem

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Conversations with Mozart

Zawartość książki:

Wolfgang Amadeusz Mozart, cudowne dziecko, które stało się dorosłym geniuszem, zmarł z powodu długów i został pochowany w nieoznaczonym grobie w swoim przybranym domu w Wiedniu. Mozart nie potrzebował formalnych lekcji kompozycji.

Komponował od piątego roku życia i posiadał zadziwiającą pamięć muzyczną, zdolną do odtworzenia wszystkiego, co usłyszał lub zobaczył. Potrafił naśladować różne style, a jego podróże, które nie miały końca, dały mu wiele do naśladowania, czy to sakralnych, dramatycznych czy instrumentalnych. Jak sam powiedział: "Mogę całkiem dobrze dostosować się do każdego stylu lub kompozycji".

Nie był torturowanym artystą, ale potrafił komponować podczas gry w bilard lub kręgle, porządkując muzyczne pomysły w swojej głowie tak dokładnie, że zapisywanie ich było nieco mechaniczną sprawą, wymagającą niewielkiego wysiłku.

Muzyka istniała w całości w jego głowie. Mozart zmagał się z relacjami, ujawniając pod powierzchnią silne poczucie porzucenia.

Szybki w osądach, sam miał ostre maniery, ale widział tylko zdenerwowanie, które inni mu sprawiali. Miał długą listę wrogów, a swoje bitwy z nimi opisuje bardzo szczegółowo. Trudne relacje z kontrolującym go ojcem Leopoldem zostały częściowo zrekompensowane przez szczęśliwe małżeństwo z Constanze, prawdziwą oazą w świecie, który uważał za frustrujący.

Mozart był fenomenalnym wykonawcą i kompozytorem, cieszącym się chwilami wielkiego uwielbienia. Ale nigdy nie przełożyło się to na bezpieczeństwo finansowe. Z tego powodu przez całe życie był niechętnym nauczycielem gry na fortepianie.

"Conversations with Mozart" to wyimaginowana rozmowa z człowiekiem stojącym za muzyką, który zmarł w dużej mierze niezauważony w wieku 35 lat. Ale chociaż pytania są wymyślone, słowa Mozarta nie są; wszystkie są autentycznie jego, zaczerpnięte z jego licznych listów.

Był wiecznym dzieckiem. Jak powiedziała jego siostra Nannerl: "Poza muzyką był i pozostał prawie zawsze dzieckiem". Ale był dzieckiem z miejscem przy stole najlepszych kompozytorów; przewodnikiem dla najdoskonalej ukształtowanych muzycznych argumentów, wysublimowanych harmonii i głębokiego zrozumienia dramatu i emocji.

"Z Wolfgangiem nigdy nie ma nudnej chwili" - mówi Simon Parke.

"Jest fascynujący w temacie muzyki i urzekający w operze mydlanej swojego życia. Rozumiał muzykę lepiej niż samego siebie, co przyniosło cierpienie. Ale był zdeterminowany, by być pogodnym.

Nadzieja była zawsze za następnym rogiem dla Wolfganga".