Rok rzeczy ostatecznych

Opinie czytelników

Zbiór poezji Michaela Ondaatje, „A Year of Last Things”, otrzymuje od czytelników zarówno pochwały, jak i krytykę. Wielu docenia emocjonalną głębię, piękno i intymne refleksje, które charakteryzują jego twórczość, podczas gdy inni uważają niektóre wiersze za mniej wpływowe lub zbyt znajome. Ogólnie rzecz biorąc, zbiór uosabia tematy pamięci, straty i upływu czasu.

⬤ Głęboko ludzkie i emocjonalnie rezonujące wiersze
⬤ piękne, precyzyjne pisanie
⬤ wielu czytelników uważa zbiór za prowokujący do myślenia i wypełniony intymnymi tematami, takimi jak pamięć i strata
⬤ zdolność Ondaatje do łączenia osobistego z uniwersalnym
⬤ silna muzykalność i kontrola dźwięku w poezji.

⬤ Nie każdy wiersz rezonuje w równym stopniu, a niektóre wydają się niedostępne lub zbyt uproszczone
⬤ kilku czytelników uznało zbiór za rozczarowujący w porównaniu do wcześniejszych prac Ondaatje
⬤ tematy mogą wydawać się banalne lub znajome dla niektórych
⬤ upuszczanie nazwisk w wierszach zostało skrytykowane jako nieefektywne.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Year of Last Things

Zawartość książki:

Od jednego z najbardziej wpływowych pisarzy tego pokolenia, wspaniały i przede wszystkim zaskakujący zbiór poezji o pamięci, miłości i patrzeniu wstecz

Po kilku uznanych na całym świecie, uwielbianych powieściach, „Rok ostatnich rzeczy” to długo oczekiwany powrót Michaela Ondaatje do poezji. W utworach, które są czasami dowcipne, poruszające i zawsze mądre, podróżujemy w czasie za pomocą alchemicznych skoków, odkrywając pisma szanowanych mistrzów, chwile wspólnej czułości i opuszczone krajobrazy, których się trzymamy, aby ponownie odkryć wpływ każdej przekroczonej granicy.

Przenosząc się ze szkoły z internatem na Sri Lance do krzesła Moliere'a podczas jego ostatniego występu scenicznego, do bułgarskich kościołów i ich ikon, do wybrzeża Kalifornii i ukochanych kanadyjskich rzek, Michael Ondaatje rzuca błyskotliwe oko, które łączy jego przeszłość i teraźniejszość, w sposób, w jaki pamięć i odległe wybrzeża sztuki i utraconych przyjaciół nadal wpływają na wszystko, co go otacza.

Jak w tym zaskakującym fragmencie wiersza „Jego krzesło, wąskie łóżko, pokój w motelu, lis”:

W motelu Hacienda w Los Angeles Sam Cooke został zastrzelony.

„Zobacz mój cień na ścianie...” Wszystkie te motele i hotele

W literaturze i piosence, gdzie X napisał to,

Gdzie Y się upił, gdzie Z przedawkował.

Ten, obok którego przejeżdżał Hank Williams, martwy już w swoim samochodzie.

Hotel Slaviansky Bazaar w Damie z psem

Gdzie Dmitri wyobraża sobie ich mroczną, ale pełną nadziei przyszłość.

Hotel du Grand Miroir w Brukseli, w którym Baudelaire

mieszkał przez kilka ostatnich miesięcy. (Dekadę później

Verlaine zastrzelił tam Rimbauda). )

Casa Verdi w Mediolanie, gdzie emerytowani śpiewacy operowi byli mile widziani

Wraz z różnymi heteronimami Fernando Pessoa w ich życiu pozagrobowym.