Ocena:
„Divisadero” Michaela Ondaatje to złożona i poetycko bogata powieść, która zgłębia tematy więzi i fragmentacji poprzez życie swoich bohaterów. Narracja przeskakuje między przeszłością a teraźniejszością, przeplatając osobiste historie z badaniem życia wyimaginowanego pisarza. Podczas gdy język jest piękny i sugestywny, niektórzy czytelnicy uznali, że fabuła jest chaotyczna, a postacie trudne do połączenia, co prowadzi do mieszanych uczuć co do jej organizacji i spójności.
Zalety:Pisarstwo Ondaatje jest chwalone za liryczne piękno i poetyckie obrazy, a wielu recenzentów zwraca uwagę na jego zdolność do tworzenia żywych, nawiedzających scen. Postacie są uważane za bogato wymyślone, a eksploracja złożonych tematów dotyczących relacji międzyludzkich i emocjonalnej głębi rezonuje z kilkoma czytelnikami. Książka została również doceniona za urzekający język, który podnosi wrażenia z lektury poza konwencjonalne narracje oparte na fabule.
Wady:Wielu czytelników uznało strukturę książki za zagmatwaną i fragmentaryczną, z kilkoma wątkami fabularnymi, które nie łączą się ze sobą. Nielinearna narracja i zmiany imion postaci przyczyniły się do poczucia dezorientacji. Niektórzy recenzenci uważali, że choć książka jest napisana znakomicie, to brak spójnej fabuły odbiera jej przyjemność z lektury. Pojawiły się również komentarze na temat emocjonalnego oderwania się od bohaterów, przez co niektórym czytelnikom trudno było w pełni zaangażować się w ich historię.
(na podstawie 133 opinii czytelników)
Farmer i jego nastoletnie córki, Anna i Claire, pracują na roli z pomocą Coopa, enigmatycznego młodego mężczyzny, który z nimi mieszka.
Jest to opowieść o posiadaniu i stracie, o często sprzecznych wymaganiach rodziny, miłości i pamięci.
