Rok ostatnich rzeczy: Wiersze

Opinie czytelników

Zbiór wierszy „A Year of Last Things” Michaela Ondaatje jest chwalony za emocjonalną głębię, prostotę i zdolność do wywoływania wspomnień i introspekcji. Recenzenci doceniają osobisty i intymny charakter poezji, choć opinie na temat jej dostępności i wpływu w porównaniu z powieściami Ondaatje są różne. Podczas gdy wielu znajduje piękno w wierszach i ich tematach pamięci i straty, niektórzy czytelnicy wyrażają rozczarowanie, czując, że nie wszystkie wiersze rezonują lub że są zbyt znane w temacie.

⬤ Głęboko ludzkie i emocjonalne wiersze z tematami pamięci, miłości i straty.
⬤ Bezpośredniość i prostota w stylu pisania.
⬤ Wiele wierszy wywołuje nostalgię i osobiste refleksje.
⬤ Opanowanie języka przez Ondaatje tworzy muzykalność.
⬤ Osobiste anegdoty i powiązania z własnymi doświadczeniami czytelników.
⬤ Ogólne piękno i prowokująca do myślenia natura poezji.

⬤ Niektóre wiersze mogą wydawać się zbyt intymne lub niedostępne dla niektórych czytelników.
⬤ Kilka recenzji wspomina, że zbiór wydaje się mniej wpływowy niż powieści Ondaatje.
⬤ Niektóre wiersze są krytykowane za bycie banalnymi lub nieoryginalnymi.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że częste wymienianie nazwisk i odniesień jest alienujące.
⬤ Nie każdy wiersz w zbiorze rezonuje, co prowadzi do mieszanych uczuć co do ogólnej jakości.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Year of Last Things: Poems

Zawartość książki:

Od jednego z najbardziej wpływowych pisarzy swojego pokolenia, przepięknie zaskakujący zbiór poezji o pamięci, historii i patrzeniu wstecz.

Po kilku uznanych na całym świecie powieściach, "Rok ostatnich rzeczy" to długo oczekiwany powrót Michaela Ondaatje do poezji. W utworach, które czasami są dowcipne, czasami wzruszające, a zawsze mądre, podróżujemy w czasie za pomocą alchemicznych skoków, odkrywając pisma szanowanych mistrzów, chwile wspólnej czułości i opuszczone krajobrazy, których się trzymamy, aby ponownie odkryć wpływ każdej przekroczonej granicy.

Przenosząc się ze szkoły z internatem na Sri Lance do krzesła Molire'a podczas jego ostatniego występu scenicznego, do bułgarskich kościołów i ich ikon, do wybrzeża Kalifornii i jego ukochanych kanadyjskich rzek, Michael Ondaatje rzuca błyskotliwe oko, które łączy pamięć z teraźniejszością, w sposób, w jaki pamięć jako odległe wybrzeża sztuki i utraconych przyjaciół nadal wpływa na wszystko, co go otacza.

Z wiersza "Jego krzesło, wąskie łóżko, pokój w motelu, lis".

W motelu Hacienda w Los Angeles Sam Cooke został zastrzelony.

"Zobacz ten cień na ścianie... Wszystkie te motele i hotele.

W literaturze i piosence, gdzie X napisał to.

Gdzie Y się upił, gdzie Z przedawkował.

Ten, z którego wyjechał Hank Williams, martwy już w swoim samochodzie.

Hotel Slaviansky Bazaar w "Damie z pieskiem".

Gdzie Dmitri wyobraża sobie ich mroczną, ale pełną nadziei przyszłość.

Hotel de ville de Courtrai, w którym Verlaine zastrzelił Rimbauda.

Casa Verdi w Mediolanie, gdzie emerytowani śpiewacy operowi byli mile widziani.

Wraz z różnymi heteronimami Fernando Pessoa w ich życiu pozagrobowym.