Ocena:
Książka jest uważana za kluczowe dzieło w teorii i praktyce teatralnej końca XX wieku, zapewniając głęboki wgląd w relacje między teatrem a różnymi dziedzinami kultury, takimi jak polityka i filozofia. Jest chwalona za unikalne połączenie myśli krytycznej i talentu teatralnego, z naciskiem na filozofię radości w teatrze.
Zalety:Książka jest opisywana jako odkrywcza w zrozumieniu funkcji teatru w polityce, filozofii i kulturze. Oferuje połączenie rygorystycznej myśli krytycznej i radosnej ekspresji teatralnej, co czyni ją niezbędną lekturą dla osób zainteresowanych współczesnym teatrem.
Wady:Krytyka sugeruje, że wielu reżyserów i krytyków teatralnych często źle rozumie naturę teatru, co prowadzi do braku jakościowego dyskursu w tej dziedzinie, ale nie określa wad samego tekstu.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Rhapsody for the Theatre
Dla Alaina Badiou teatr - w przeciwieństwie do kina - jest miejscem inscenizacji prawdziwie emancypacyjnego podmiotu zbiorowego.
W tym sensie teatr jest ze wszystkich sztuk ściśle homologiczny z polityką: zarówno teatr, jak i polityka zależą od ograniczonego zbioru tekstów lub wypowiedzi, zbiorowo odgrywanych przez grupę aktorów lub bojowników, które ograniczają nadmierną władzę państwa. To wyjaśnia, dlaczego historia teatru zawsze była nierozerwalnie związana z historią państwowych represji i cenzury.
Ta ostateczna kolekcja zawiera nie tylko pamflet Badiou Rapsodia dla teatru, ale także eseje na temat Jeana-Paula Sartre'a, politycznego przeznaczenia współczesnego teatru oraz własnej pracy Badiou jako dramaturga, jako autora Tetralogii Ahmeda.
