Crs Report for Congress: The United Arab Emirates (Uae): Issues for U.S. Policy
Stosunkowo otwarte granice i gospodarka Zjednoczonych Emiratów Arabskich zyskały uznanie zwolenników rozszerzonych swobód na Bliskim Wschodzie, powodując jednocześnie ekscesy finansowe, choroby społeczne, takie jak handel ludźmi, i stosunkowo luźną kontrolę wrażliwych technologii nabytych z Zachodu. Co więcej, swobody społeczne i gospodarcze nie przełożyły się na znaczące otwarcie polityczne; rząd ZEA pozostaje pod kontrolą niewielkiego kręgu przywódców, nawet jeśli pozwala na nieformalne uczestnictwo obywateli i tradycyjne budowanie konsensusu.
Członkowie elity (rodziny rządzące siedmioma emiratami i sprzymierzone z nimi klany) również rutynowo uzyskują uprzywilejowane traktowanie w sprawach sądowych i lukratywne możliwości biznesowe. Jednak bogactwo gospodarcze - w połączeniu z pewnymi działaniami rządu przeciwko działaczom politycznym - pozwoliło ZEA uniknąć niepokojów społecznych na szeroką skalę, które wybuchły w innych częściach Bliskiego Wschodu od początku 2011 roku. Reformy polityczne były ograniczone, zarówno przed, jak i po rozpoczęciu arabskich powstań w regionie.
Ze względu na brak powszechnej presji na przeprowadzenie wyborów, Zjednoczone Emiraty Arabskie przez długi czas powstrzymywały się od naśladowania innych państw Zatoki Perskiej. ZEA zmieniły to stanowisko w grudniu 2006 r., kiedy wprowadziły proces selekcji połowy członków swojego organu doradczego, Federalnej Rady Narodowej (FNC).
Prawdopodobnie, aby zapobiec niepokojom w regionie, rząd znacznie rozszerzył elektorat w wyborach FNC, które odbyły się 24 września 2011 roku. Frekwencja wyniosła jednak tylko około 25%, co sugeruje, że zapotrzebowanie na demokrację w Zjednoczonych Emiratach Arabskich pozostaje ograniczone lub że obywatele postrzegali wybory jako mało prawdopodobne, aby przyniosły zmiany.
Ponadto rząd nie ogłosił znacznego rozszerzenia uprawnień FNC, czego domaga się wielu intelektualistów i aktywistów.
