Ocena:
Przygody Sally to zachwycająca i pełna humoru powieść P.G. Wodehouse'a, w której główna bohaterka, Sally, radzi sobie z nowo odkrytym bogactwem i romantycznymi zainteresowaniami na tle Europy z początku XX wieku. Pisarstwo charakteryzuje się dowcipnymi dialogami i ujmującymi postaciami, dzięki czemu jest to przyjemna lektura, nawet po wielu latach. Chociaż oferuje wciągającą fabułę z emocjonalną głębią, może nie dostarczać tego samego poziomu humoru, co bardziej znane dzieła Wodehouse'a, takie jak Jeeves i Wooster.
Zalety:⬤ Wciągająca historia z dowcipnymi dialogami
⬤ silny rozwój postaci
⬤ przyjemny i lekki nastrój
⬤ powiązane tematy miłości i zmagań finansowych
⬤ urok pisarstwa Wodehouse'a
⬤ satysfakcjonujące szczęśliwe zakończenie
⬤ dobre tempo, które utrzymuje czytelników w zainteresowaniu.
⬤ Niektóre wydania mają słabą jakość druku, z drobną czcionką
⬤ nie jest tak zabawna jak niektóre inne książki Wodehouse'a
⬤ może wydawać się przewidywalna w fabule
⬤ opiera się na tropach swojej epoki, co może nie współgrać ze wszystkimi współczesnymi czytelnikami.
(na podstawie 83 opinii czytelników)
The Adventures of Sally
Sir Pelham Grenville Wodehouse KBE (15 października 1881 - 14 lutego 1975) był angielskim pisarzem i jednym z najbardziej poczytnych humorystów XX wieku. Urodzony w Guildford, trzeci syn brytyjskiego sędziego z Hongkongu, Wodehouse spędził szczęśliwe lata nastoletnie w Dulwich College, któremu był oddany przez całe życie. Po ukończeniu szkoły zatrudnił się w banku, ale nie lubił tej pracy i w wolnym czasie zajął się pisaniem. Jego wczesne powieści były głównie opowiadaniami szkolnymi, ale później przerzucił się na komiksy, tworząc kilka stałych postaci, które stały się znane publiczności na przestrzeni lat. Obejmują one wesołego dżentelmena Bertiego Woostera i jego bystrego lokaja Jeevesa; nieskazitelnego i gadatliwego Psmitha; Lorda Emswortha i zestaw Blandings Castle; Najstarszego Członka, z opowieściami o golfie; oraz pana Mullinera, z opowieściami na różne tematy, od biblijnych biskupów po megalomańskich potentatów filmowych.
Większość fabuły Wodehouse'a rozgrywa się w Anglii, choć większość swojego życia spędził w Stanach Zjednoczonych i wykorzystał Nowy Jork i Hollywood jako scenerię dla niektórych swoich powieści i opowiadań. Napisał serię komedii muzycznych na Broadwayu podczas i po I wojnie światowej, wraz z Guyem Boltonem i Jerome Kernem, które odegrały ważną rolę w rozwoju amerykańskiego musicalu. W latach 30. zaczął pisać dla MGM w Hollywood. W wywiadzie z 1931 r. jego naiwne rewelacje na temat niekompetencji i ekstrawagancji w studiach wywołały furorę. W tej samej dekadzie jego kariera literacka osiągnęła nowy szczyt.
Wodehouse intensywnie pracował nad swoimi książkami, czasami przygotowując dwie lub więcej jednocześnie. Stworzenie fabuły i napisanie scenariusza liczącego około trzydziestu tysięcy słów zajmowało mu nawet dwa lata. Po ukończeniu scenariusza pisał fabułę. Na początku swojej kariery tworzył powieści w około trzy miesiące, ale na starość zwolnił do około sześciu miesięcy. Używał mieszanki edwardiańskiego slangu, cytatów i aluzji do wielu poetów oraz kilku technik literackich, aby stworzyć styl prozy, który został porównany do poezji komicznej i komedii muzycznej. Niektórzy krytycy Wodehouse'a uważali jego twórczość za niepoważną, ale wśród jego fanów są byli brytyjscy premierzy i wielu innych pisarzy. (wikipedia.org)
