Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Forresta McDonalda zapewnia wnikliwą i wyważoną analizę prezydentury Thomasa Jeffersona, podkreślając zarówno znaczące wczesne sukcesy, jak i niepokojące porażki podczas jego drugiej kadencji. Podważa ona powszechny wyidealizowany obraz Jeffersona, przedstawiając go jako złożonego przywódcę, którego sztywna ideologia ostatecznie doprowadziła do naruszeń konstytucji i niepowodzeń politycznych. McDonald skutecznie umieszcza prezydenturę Jeffersona w kontekście historycznym, czyniąc ją niezbędną lekturą dla osób zainteresowanych amerykańską historią polityczną.
Zalety:⬤ Dogłębna i wnikliwa analiza prezydentury Jeffersona.
⬤ Wyważony portret wczesnych sukcesów i późniejszych porażek.
⬤ Dobrze napisana i wciągająca narracja.
⬤ Rzuca światło na politykę Jeffersona i jej wpływ na historię Ameryki.
⬤ Podkreślone zostały ważne tematy dotyczące ideologii i rządzenia.
Wady:⬤ Ograniczona eksploracja życia Jeffersona przed i po jego prezydenturze.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać książkę za mało szczegółową, biorąc pod uwagę złożoność tematu.
⬤ Podważa wyidealizowany obraz Jeffersona, co może nie spodobać się wszystkim fanom jego spuścizny.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Presidency of Thomas Jefferson
Zawartość książki:
Thomas Jefferson zajmuje szczególną niszę w hagiologii amerykańskich Ojców Założycieli. Jego imię przywoływane jest z różnych powodów; etatyści i libertarianie, nacjonaliści i prawicowcy, konserwatyści i radykałowie - wszyscy domagają się jego błogosławieństwa. W tej książce Forrest McDonald analizuje dokonania Jeffersona jako przywódcy narodu, oceniając jego zdolności jako polityka, administratora i dyplomaty.
Z uwagą i sympatią opisuje ideologię Jeffersona i ideał agrarny, który legł u jej podstaw; śledzi kroki, dzięki którym ideologia została przekształcona w program działania; i dochodzi do wniosku, że wzajemne oddziaływanie między ideologią a działaniem przyczyniło się zarówno do niezrównanego sukcesu pierwszej kadencji Jeffersona, jak i do niepowodzenia drugiej kadencji.
Jefferson jako prezydent był człowiekiem, którego ideologiczne zobowiązania uniemożliwiały mu odwrócenie katastrofalnych stanowisk politycznych, człowiekiem, który potrafił być bezwzględny w tłumieniu praw obywatelskich, gdy było to politycznie celowe, człowiekiem, który rzadko był, w konwencjonalnym znaczeniu tego słowa, Jeffersonianinem. Portret McDonalda ukazuje go jako jednocześnie większego, prostszego i bardziej złożonego człowieka niż zwykły „apostoł wolności” czy „rzecznik demokracji”, do którego zdegradowali go jego wielbiciele.
