Ocena:
Książka „Enoch Rising” jest dobrze zbadaną eksploracją postaci Enocha i powiązań między judaizmem a wczesnym chrześcijaństwem. Omawia ewolucję Enocha od postaci biblijnej do postaci boskiej i podkreśla znaczenie literatury żydowskiej w zrozumieniu początków chrześcijaństwa. Chociaż książka ta oferuje cenne spostrzeżenia i jest wysoce zalecana dla osób zainteresowanych tematem, niektórzy czytelnicy uznali ją za trudną do naśladowania ze względu na jej naukowy charakter i liczne teorie.
Zalety:⬤ Intrygująca treść na temat Enocha i jego znaczenia
⬤ dobrze napisana i skrupulatnie zbadana
⬤ zapewnia naukowe spojrzenie na literaturę żydowską
⬤ oferuje wgląd w powiązania między judaizmem a chrześcijaństwem
⬤ służy jako dobre wprowadzenie do literatury enochiańskiej.
⬤ może być trudna do zrozumienia dla osób niezaznajomionych z literaturą żydowską
⬤ może przeskakiwać między teoriami, powodując zamieszanie
⬤ niektórzy czytelnicy mogą uznać, że czasami jest wszędzie.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Enoch Rising: Enmeduranki, the Fallen Watchers, and the Key to Unlocking Early Christianity
Niewiele postaci biblijnych jest tak intrygujących i tajemniczych jak Enoch. Jest on wspomniany tylko kilka razy w kanonicznej Biblii Hebrajskiej, ale wpływ jego historii wpłynął na teologię wielu ksiąg napisanych w epoce Drugiej Świątyni. Położyła ona również podwaliny pod rozwój wielu idei występujących we wczesnym ruchu chrześcijańskim. Znaczenie Enocha trwało po zniszczeniu Świątyni i przetrwało w nowej formie w późniejszej tradycji rabinicznej. Każdy zaznajomiony z klasycznym judaizmem, religią Biblii i Talmudu, który czytał Nowy Testament, może odczuwać rozdźwięk między nim a Biblią hebrajską. Można powiedzieć, że czegoś brakuje. Zrozumienie literatury okresu Drugiej Świątyni ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia brakujących ogniw do zrozumienia i docenienia złożonego środowiska ewoluującej myśli żydowskiej i wyłonienia się wczesnego ruchu chrześcijańskiego z jego źródeł. Odkryj tajemnicę Enocha i fascynujący wpływ, jaki wywarł na rozwój judaizmu i chrześcijaństwa.
Każda osoba posiadająca jedynie podstawową wiedzę na temat Biblii Hebrajskiej bez wątpienia zna Adama, Abrahama i Mojżesza. Osoba z nawet powierzchowną znajomością Nowego Testamentu bez wątpienia słyszała o Jezusie, Piotrze i Pawle. Z drugiej strony Enoch jest znacznie mniej znaną postacią biblijną.
W Biblii Hebrajskiej trzy osoby noszą imię Enoch. Enoch, którym jesteśmy zainteresowani, pojawia się tylko dwa razy w Biblii Hebrajskiej lub tym, co chrześcijanie nazywają Starym Testamentem. W Nowym Testamencie wspomina się o nim trzy razy. Biorąc pod uwagę brak odniesień, wydaje się naturalne, że jego znaczenie byłoby ograniczone, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę niezliczone imiona znalezione na wielu biblijnych listach genealogicznych.
Znaczenie Henocha wykracza jednak daleko poza te nieliczne wzmianki. Oprócz Abrahama, Mojżesza i Eliasza w Biblii hebrajskiej oraz Jezusa i Pawła w Nowym Testamencie, mało prawdopodobna postać Enocha, przynajmniej z literackiego punktu widzenia, jest jedną z najważniejszych postaci biblijnych.
Enochowi przypisuje się księgi, które wpłynęły na inne dzieła religijne napisane w czasach Drugiej Świątyni (515 p.n.e. - 70 n.e.) i mogły nawet rywalizować pod względem znaczenia z księgami, które obecnie uważamy za składające się na Biblię hebrajską. To, czy naprawdę napisał te księgi, czy nie, nie jest przedmiotem zainteresowania historyka ani ciekawskiej osoby. Ważne jest to, że materiał ten miał ogromny wpływ na rozwój judaizmu i późniejszego chrześcijaństwa.
Różne księgi Henocha mogą również rzucić światło na wpływ wcześniejszych tekstów mezopotamskich i mitów greckich na historię biblijną lub przynajmniej na świadomość autorów biblijnych na temat ich kulturowego i religijnego otoczenia. Co być może najważniejsze, księgi Henocha odsłaniają również niektóre tajemnice, które po raz pierwszy pojawiają się w Biblii hebrajskiej, a następnie są znacznie wzmocnione w Nowym Testamencie bez żadnego wyjaśnienia. Tradycja Enocha ujawnia również związek między żydowską apokaliptyką epoki Drugiej Świątyni a żydowskim mistycyzmem epoki po Świątyni.
Księgi Henocha opowiadają historię upadłych aniołów, tj. Upadłych Strażników, narodziny gigantów i pochodzenie demonów. Literatura enochiczna opowiada historię człowieka przeniesionego do nieba i określonego jako mesjański Syn Człowieczy. Ten ostatni termin jest szeroko stosowany w Nowym Testamencie przez Jezusa.
W kolejnych dziełach enochicznych Enoch zostaje zabrany do nieba, gdzie zostaje przekształcony w istotę anielską. Enoch przyjął różne role i tytuły, które ostatecznie obejmowały niebiańskiego skrybę, eksperta od tajemnic, księcia boskiej obecności, niebiańskiego kapłana, a co najbardziej zaskakujące, nawet jako mniejszy YHWH, czteroliterowe imię Boga.
Takie określenia są kluczowe dla zrozumienia wielu aspektów Nowego Testamentu. Niemniej jednak są one częścią historii poliformicznego judaizmu.
