Portret artysty jako młodego mężczyzny

Opinie czytelników

Recenzje „Portretu artysty jako młodzieńca” odzwierciedlają złożony pogląd na twórczość Joyce'a. Wielu czytelników uważa, że proza jest pięknie napisana i bogata w emocjonalną głębię, oddając skomplikowaną podróż głównego bohatera, Stephena Dedalusa, który zmaga się z tożsamością, religią i kulturą w Irlandii na początku XX wieku. Kilku recenzentów zauważa jednak, że książka może być powolna i wymagająca, szczególnie ze względu na długie rozdziały i introspektywny ton, który może nie odpowiadać wszystkim czytelnikom.

⬤ Piękny i wciągający styl pisania.
⬤ Głęboka eksploracja tematów takich jak tożsamość, religia i kultura.
⬤ Oferuje cenny wgląd w życie irlandzkich katolików na początku XX wieku.
⬤ Niektórzy czytelnicy doceniają klasyczną wartość książki i ponadczasowe tematy dorastania i buntu.
⬤ Bogaty rozwój postaci i introspekcja.

⬤ Może być powolna i monotonna, wymagająca cierpliwości.
⬤ Bardzo długie rozdziały, które mogą utrudniać przeczytanie za jednym razem.
⬤ Nie jest to książka, do której większość czytelników będzie chciała wracać; niektóre fragmenty mogą wydawać się bezcelowe lub rozpraszające.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznają ją za trudną do zrozumienia bez wcześniejszej znajomości kontekstu historycznego.

(na podstawie 632 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Portrait of the Artist as a Young Man

Zawartość książki:

Chiltern tworzy najpiękniejsze wydania najlepszej światowej literatury.

Twoje ulubione klasyczne tytuły w sposób, w jaki nigdy wcześniej ich nie widziałeś; dotykowe warstwy, drobne szczegóły i piękne kolory tych niezwykłych okładek sprawiają, że tytuły te czują się wyjątkowo i będą wyglądać uderzająco na każdej półce.

A Portrait of the Artist as a Young Man opisuje rozwój Stephena Dedalusa od bystrego młodego ucznia, przez obiecującego studenta duchowieństwa, aż po artystę. Akcja rozgrywa się w Irlandii na przełomie XIX i XX wieku i zaczyna się od jego najwcześniejszych wspomnień z dzieciństwa, a następnie przechodzi do jego wielkiego objawienia, w którym ogłasza swoim najbliższym towarzyszom decyzję o wyborze sztuki zamiast życia religijnego. Decyzja Stephena wynika z kombinacji czynników: temperamentu, który zabarwia jego wrażenia ze świata, jego interakcji z innymi i jego interpretacji sił społecznych.

Od samego początku wszystko wskazuje na to, że Stephen będzie artystą. Czytelnicy poznają go jako bardzo małe dziecko dorastające w wiejskiej społeczności w Irlandii i uczęszczające do Clongowes Preparatory School. Jest nieśmiałym dzieckiem, które niełatwo nawiązuje kontakty towarzyskie. Stephen był prześladowany na placu zabaw ze względu na swój mały rozmiar i nieśmiałą postawę; kiedy jego okulary zostały złamane w wyniku wypadku, nauczyciel zwolnił go z pisania ćwiczeń. Kiedy jeden z jego mistrzów dowiaduje się o tym, bije Stephena po rękach i wzmacnia przekonanie chłopca, że jego traktowanie przez wszechświat jest niesprawiedliwe. Rodzina i przyjaciele podczas świątecznego obiadu reprezentują niektóre z różnych postaw politycznych panujących w Irlandii w tym czasie, zarówno za, jak i przeciw irlandzkiemu nacjonalistycznemu politykowi Charlesowi Stewartowi Parnellowi i irlandzkiemu ruchowi niepodległościowemu. Gdy Stephen dorasta i zaczyna rozwijać zainteresowania miłosne, romantyzuje te wybitne postacie polityczne; fantazjuje także o naturze i krajobrazie życia pozagrobowego, zachęcany przez kazania swoich nauczycieli. Obie tendencje świadczą o silnej wyobraźni artysty.

Gdy Stephen dojrzewa, władze szkoły próbują przekonać go do wstąpienia do kapłaństwa. Pod wieloma względami wstąpienie do tak dużej instytucji ma sens. Jego rodzina jest katolicka i postrzegałaby życie wśród duchowieństwa jako dobre powołanie. Kapłaństwo oferowałoby również stabilność; rodzina Stephena zmieniała domy kilka razy w młodości Stephena z powodu nieodpowiedzialności finansowej jego ojca, więc stabilna egzystencja może być ulgą. Jednak powieść pokazuje rosnący konflikt między impulsem Stephena w kierunku kapłaństwa a jego rozwojem jako artysty. Joyce oferuje liczne dialogi między Stephenem i jego przyjaciółmi na temat książek oraz rozległych kwestii estetycznych i filozoficznych. Dialogi te odzwierciedlają wewnętrzny kryzys Stephena i dają wgląd w jego rozwój psychologiczny.

Z wiekiem Stephen zaczyna odwiedzać prostytutki w Dublinie. Nawyk ten staje się coraz trudniejszy do pogodzenia z powołaniem kapłańskim, a jego poczucie winy staje się ponad jego siły. Stopniowo Stephen zdaje sobie sprawę, że nie ma zapału do życia religijnego i zamiast tego postanawia zostać artystą. Joyce przedstawia ostatnie epizody książki jako serię epifanii i wymian. Stephen widzi na plaży kobietę, która reprezentuje, w jego twórczo zainspirowanym stanie, samą sztukę. Później, na ulicach Dublina, Stephen ponownie spotyka kobietę, którą kocha i deklaruje jej swoje zamiary. Kiedy czytelnicy po raz ostatni widzą artystę, przysięga on wykuć niestworzone sumienie (swojej) rasy lub wyrazić światu swoje poczucie piękna i prawdy w sposób, który zna najlepiej: poprzez sztukę.