Populistyczna pokusa: Niezadowolenie gospodarcze i reakcja polityczna w epoce nowożytnej

Opinie czytelników

Książka Barry'ego Eichengreena bada historyczny i współczesny wzrost populizmu w Stanach Zjednoczonych i Europie, omawiając jego przyczyny, skutki i potencjalne rozwiązania. Autor analizuje warunki społeczno-ekonomiczne, które sprzyjają populizmowi i przedstawia go jako siłę dzielącą, którą należy zająć się poprzez kompleksowe reformy gospodarcze i polityczne.

Książka jest chwalona za to, że jest stymulująca, łatwa w czytaniu i aktualna. Eichengreen oferuje dogłębną historyczną perspektywę populizmu, łącząc ją ze współczesną analizą. Czytelnicy doceniają zawartość informacyjną, zrozumienie tematu przez autora i wciągającą definicję populizmu. Wielu uznało ją za wnikliwą i istotną dla zrozumienia obecnych krajobrazów politycznych.

Krytycy wskazują na sporadyczną stronniczość i chaotyczną organizację książki, opisując ją jako zbiór esejów, a nie spójną narrację. Niektórzy uznali treść za suchą, gęstą lub nużącą, pozbawioną zaangażowania dla czytelników, którzy nie są jeszcze zaznajomieni z historią gospodarczą. Pojawiły się skargi dotyczące nieścisłości faktograficznych i nadmiernego polegania na partyzanckich perspektywach.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Populist Temptation: Economic Grievance and Political Reaction in the Modern Era

Zawartość książki:

Populizm, zarówno prawicowy, jak i lewicowy, rozprzestrzenił się jak pożar w Europie i Stanach Zjednoczonych i wkracza do innych części świata. Mówiąc najprościej, populizm to ideologia polityczna, która oczernia elity, mniejszości i obcokrajowców, jednocześnie lansując "lud". Osiągnął apogeum w Stanach Zjednoczonych wraz z wyborem Donalda Trumpa, ale od czasu Wielkiej Recesji i kryzysu uchodźczego jest siłą w Europie. Obecnie obserwujemy wzrost liczby przywódców o populistycznych tendencjach wszędzie, od Brazylii po Turcję.

W książce The Populist Temptation Barry Eichengreen umieszcza to globalne odrodzenie populizmu w kontekście historycznym. Jak zauważa, populiści zawsze rozwijali się w czasach słabych wyników gospodarczych. Populizm żywi się rosnącymi nierównościami, które powiększają szeregi tych, którzy zostali w tyle i podsycają niezadowolenie z ekonomicznego status quo. Reaguje na szybkie zmiany gospodarcze, które zwiększają niepewność.

Eichengreen pokazuje, że te wydarzenia gospodarcze wywołują populistyczne reakcje, gdy podkreślają rozbieżne interesy ludzi i elit. Kryzysy bankowe i finansowe są tego przykładem: finansiści, którzy są czynnikami wywołującymi takie kryzysy, są członkami elity i są postrzegani jako czerpiący zyski kosztem ludzi.

Ale populizm jest również protestem przeciwko malejącemu wpływowi tradycji, przekonań i społeczności niegdyś dominujących grup. Jest to reakcja na wyzwanie rzucone przez imigrantów i mniejszości narodowi jako jednorodnej, dobrze zdefiniowanej jednostce. Populiści wykorzystujący te uczucia odwołują się do chwalebnej, zmitologizowanej przeszłości opartej na zbiorowych tradycjach niegdyś dominującej większości. Odwołują się do nacjonalizmu i krytykują polityków, którzy popierają różnorodność, otwarte granice i równe prawa. Eichengreen pokazuje, że populizm jest szczególnie atrakcyjny, gdy polityka tożsamości i skargi ekonomiczne łączą się ze sobą.

Nie ma magicznego rozwiązania tych obaw, ale Eichengreen wskazuje na punkt wyjścia: wzmocnienie polityki państwa opiekuńczego, która zapewnia większą równość szans i spójność społeczną. Porównując Europę ze Stanami Zjednoczonymi, Eichengreen pokazuje, że amerykańskie państwo opiekuńcze jest gorzej przygotowane do radzenia sobie ze skutkami globalizacji i zmian technicznych oraz rosnącym dystansem między grupami społecznymi. Rzeczywistość ta będzie trudna do zmiany, ponieważ ograniczone amerykańskie państwo opiekuńcze odzwierciedla historycznie zakorzenioną podejrzliwość tego kraju wobec wielkiego rządu. Eichengreen konkluduje, że to właśnie w Stanach Zjednoczonych syreni śpiew populizmu jest najbardziej kuszący - i niebezpieczny.