Hall of Mirrors: Wielki Kryzys, Wielka Recesja i wykorzystanie - i nadużycie - historii

Opinie czytelników

„Hall of Mirrors” Barry'ego Eichengreena cieszy się uznaniem za szczegółową analizę porównawczą Wielkiego Kryzysu i Wielkiej Recesji, zapewniając wciągającą perspektywę historyczną. Podczas gdy niektórzy czytelnicy chwalą jej spostrzeżenia i ekspercką narrację autora, inni krytykują jej złożoność i brak spójnego przesłania dotyczącego implikacji politycznych.

⬤ Kompleksowy przegląd historyczny Wielkiego Kryzysu i Wielkiej Recesji, dostarczający cennych porównań.
⬤ Wciągający i dobrze zorganizowany styl narracji, który sprawia, że złożony temat staje się przystępny.
⬤ Oferuje unikalne spostrzeżenia dzięki analizie porównawczej, która podkreśla podobieństwa i różnice między dwoma kryzysami gospodarczymi.
⬤ Dowcip autora i styl pisania sprawiają, że książka jest przyjemna dla wielu czytelników.
⬤ Bogata w szczegóły i kontekst wydarzeń oraz decyzji politycznych dotyczących obu kryzysów.

⬤ Gęste i techniczne słownictwo, które może stanowić wyzwanie dla czytelników niebędących specjalistami.
⬤ Niektóre recenzje wspominają, że książce brakuje spójności i głębi w omawianiu implikacji polityki gospodarczej.
⬤ Inni uważają ją za nudną i czasochłonną ze względu na jej długość i złożoność.
⬤ Krytyka ekonomicznego punktu widzenia i interpretacji autora, szczególnie ze strony osób o odmiennych przekonaniach ideologicznych.

(na podstawie 80 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hall of Mirrors: The Great Depression, the Great Recession, and the Uses-And Misuses-Of History

Zawartość książki:

Dwa wielkie kryzysy finansowe minionego stulecia to Wielki Kryzys z lat trzydziestych XX wieku i Wielka Recesja, która rozpoczęła się w 2008 roku. Oba miały miejsce na tle gwałtownych boomów kredytowych, wątpliwych praktyk bankowych oraz kruchego i niestabilnego globalnego systemu finansowego. Kiedy w 2008 roku rynki znalazły się w stanie zatrzymania akcji serca, decydenci polityczni powoływali się na lekcje z Wielkiego Kryzysu, próbując zapobiec najgorszemu. Chociaż ich reakcja zapobiegła załamaniu finansowemu i katastrofalnej depresji podobnej do tej z lat 30. ubiegłego wieku, bezrobocie w Stanach Zjednoczonych i Europie nadal rosło do potwornie wysokich poziomów. Ból i cierpienie były powszechne.

Biorąc to pod uwagę, pytanie brzmi: dlaczego decydenci nie postąpili lepiej? Hall of Mirrors, monumentalna, bliźniacza historia obu kryzysów autorstwa Barry'ego Eichengreena, dostarcza najdalej idącej odpowiedzi na to pytanie. Eichengreen pokazuje, jak strach przed kolejnym kryzysem po upadku Lehman Brothers ukształtował reakcje polityczne na obu kontynentach, zarówno z pozytywnymi, jak i negatywnymi skutkami. Ponieważ bankructwa banków były istotną cechą Wielkiego Kryzysu, decydenci polityczni szybko podjęli działania mające na celu wzmocnienie banków znajdujących się w trudnej sytuacji. Ale ponieważ rynki instrumentów pochodnych nie były ważne w latach 30-tych, przeoczyli oni problemy w tak zwanym równoległym systemie bankowym. Po tym jak w latach 30. rządy zrobiły zbyt mało, by wesprzeć wydatki, tym razem również zwiększyły wydatki publiczne. Reakcja ta była jednak masowa i szybko wróciła, by prześladować nadmiernie zadłużone rządy, szczególnie w Europie Południowej. Co więcej, ponieważ politycy przesadzili z obietnicami, a ich działania nie zdołały zapobiec poważnej recesji, szybko pojawił się sprzeciw wobec aktywistycznych rządów i banków centralnych. Decydenci przedwcześnie ulegli pokusie powrotu do normalnej polityki, zanim powróciły normalne warunki. Rezultatem było bardzo powolne ożywienie w Stanach Zjednoczonych i niekończąca się recesja w Europie.

Hall of Mirrors jest zarówno ważnym dziełem historii gospodarczej, jak i istotnym badaniem tego, jak uniknęliśmy popełnienia tylko niektórych z tych samych błędów dwa razy. Pokazuje nie tylko, w jaki sposób "lekcje" historii Wielkiego Kryzysu nadal kształtują reakcję społeczeństwa na współczesne problemy gospodarcze, ale także w jaki sposób doświadczenie Wielkiej Recesji trwale zmieni sposób, w jaki myślimy o Wielkim Kryzysie.