Poppa Won

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Zawartość książki:

Oto historia desperackiej walki mężczyzny o pozostanie w życiu swojego dziecka i zachowanie prawa do bycia jego ojcem. Zaczęło się od podziału ze strony jego małżonki i przerodziło się w wojnę na pełną skalę, pełną fałszywych oskarżeń. Natychmiast stał się ofiarą. Podjęto wiele prób, aby odciągnąć od niego miłość i przywiązanie dziecka. Kilkakrotnie musiał naprawiać i odbudowywać swoje relacje z dzieckiem. Jeśli nie zostanie prawidłowo potraktowany, wiedział, że ta konfliktowa separacja taty i mamy może zdezorientować i zranić jego małą córeczkę.

Został oskarżony o bycie zagrożeniem dla swojego dziecka, prześladowcą, nadużywającym narkotyków i alkoholu oraz zagrożeniem dla matki. Te deklaracje automatycznie czyniły go winnym i był teraz centralnym punktem tej sytuacji. Proste obserwacje i dochodzenia, obszerna dokumentacja, szeroko zakrojone badania i odmowa rezygnacji z córki stały się kluczowymi elementami w opracowaniu planu, który udowodniłby jego niewinność. W miarę gromadzenia dowodów stał się świadomy tego, co należy zrobić, aby zbudować silną obronę i osiągnąć zwycięstwo.

Kiedy para łączy się, aby stać się jednością i rodzi się im dziecko, zachodzą wielkie zmiany na korzyść ich dziecka. Niezależnie od tego, czy pozostaną razem, czy nie, to maleństwo będzie miało ojca i matkę przez resztę swojego życia. Bardzo ważne jest, aby każde dziecko wiedziało, że ma dwoje rodziców. Zdolność do tworzenia więzi z obojgiem nigdy nie powinna być zakłócana, w przeciwnym razie wyniki końcowe będą szkodliwe. Każdy ma tatę i mamę. Odbieranie dziecku tego, co naturalnie do niego należy, nie jest sprawiedliwe ani dobre. Dla dobra dzieci ci dorośli powinni zachowywać się wobec siebie w sposób cywilizowany i pozostać przyjaźni, niezależnie od tego, co wolą robić. Wrogość musi przestać istnieć między rodzicami przez cały czas, gdy ich dzieci są obecne. Jak magnetofon, zapamiętają one to, co zostało powiedziane o drugim rodzicu.

Jeśli mężczyzna i kobieta rozstają się, dzieci nigdy nie powinny być pozbawione miłości swoich rodziców. Zaniedbanie nie odnosi się do konkretnej płci. Wskazuje na tego, kto świadomie lub nieświadomie wyrządza krzywdę, utrudniając więź między dzieckiem a drugim rodzicem. Czasami dzieci są wykorzystywane jako broń o dużej mocy, aby zniszczyć tego, kto odchodzi od układu. Po rozstaniu połowa rodziców, która nie sprawuje opieki nad dzieckiem, chce zaangażować się w relacje z dzieckiem, ale ich wysiłki są zniechęcane lub utrudniane. Nieuzasadnione zakłócanie związku dziecka i drugiego rodzica jest niesprawiedliwością dla obojga.