Południe

Opinie czytelników

„Południe” Colma Toibina to złożona i nawiedzona opowieść o podróży Irlandki, która odkrywa samą siebie, wyjeżdżając z rodziną do Barcelony. Powieść porusza tematy porzucenia, rozwoju osobistego i kontekstu historycznego zarówno Irlandii, jak i Hiszpanii. Choć chwalona za piękny styl pisania i dogłębną eksplorację postaci, otrzymała mieszane recenzje dotyczące sympatii postaci i tempa.

⬤ Piękny i wpływowy styl pisania z bogatymi obrazami słownymi.
⬤ Dobrze rozwinięta główna bohaterka, Katherine Proctor, która wzbudza empatię czytelnika pomimo swoich wad.
⬤ Głęboka eksploracja kontekstów historycznych, w szczególności dotyczących hiszpańskiej wojny domowej i irlandzkich kłopotów.
⬤ Złożone tematy porzucenia i osobistego odkrycia, które głęboko rezonują.
⬤ Angażująca fabuła, która wciąga czytelników w zmagania głównej bohaterki.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali bohaterów za frustrujących i pozbawionych cech, które można by odkupić.
⬤ Tempo opowieści jest powolne, co może zmniejszyć zaangażowanie niektórych osób.
⬤ Niektórzy recenzenci uznali retrospekcje i rozwój postaci za niezgrabne.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że charakterystyka pozostawiła ich z nierozwiązanymi pytaniami.
⬤ Kilka recenzji wskazywało na rozczarowanie w porównaniu do innych dzieł Toibina.

(na podstawie 67 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The South

Zawartość książki:

Pierwsza wysoko oceniona powieść "niezwykle utalentowanej i utalentowanej pisarki" ("The Washington Post") o Irlandce, która tworzy nowe życie w powojennej Hiszpanii.

W 1950 roku Katherine Proctor wyjeżdża z Irlandii do Barcelony, zdeterminowana, by uciec od rodziny i zostać malarką. Tam poznaje Miguela, anarchistycznego weterana hiszpańskiej wojny domowej, z którym zaczyna układać sobie życie. Ale Katherine nie może uciec od przeszłości, ponieważ Michael Graves, irlandzki emigrant w Hiszpanii, zmusza ją do ponownego przeanalizowania wszystkich swoich relacji: z kochankiem, sztuką i ojczyzną, którą tylko myślała, że zna.

Południe to powieść o klasycznych tematach - sztuce i wygnaniu oraz pozornie niemożliwych do pogodzenia tęsknotach za miłością i wolnością - do której Colm Toibin wnosi nową, namiętną wrażliwość.