Ocena:
Książka „Love in a Dark Time” autorstwa Colma Toibina to zbiór esejów badających życie i twórczość różnych wpływowych pisarzy i artystów gejowskich. Podczas gdy wielu recenzentów chwali wnikliwą prozę Toibina i zdolność do oświetlania mniej znanych aspektów tych postaci, pojawiają się krytyczne uwagi dotyczące nierównej głębokości traktowania w esejach i braku spójnej narracji.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca proza.
⬤ Dostarcza wnikliwych analiz gejowskich autorów i ich wpływu.
⬤ Naświetla powiązania między życiem autorów a ich dziełami.
⬤ Zawiera fascynujące ciekawostki i anegdoty dotyczące tematów.
⬤ Szczególnie chwalone są rozdziały poświęcone Jamesowi Baldwinowi i Oscarowi Wilde'owi.
⬤ Nierównomierne potraktowanie tematów, niektóre eseje są znacznie krótsze lub mniej szczegółowe niż inne.
⬤ Nie spełnia oczekiwań bycia spójną narracją lub biografią.
⬤ Niektórzy recenzenci uznali pracę za nudną lub nieprzekonującą, zwłaszcza w odniesieniu do wniosków dotyczących wpływu seksualności autorów na ich twórczość.
⬤ Książka może wprowadzać czytelników w błąd co do tematu, skłaniając się bardziej ku recenzjom biografii niż oryginalnym esejom.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Love in a Dark Time: And Other Explorations of Gay Lives and Literature
Colm Toibin zna języki outsiderów, skrytobójców, homoseksualistów. Zna ukryty i jawny język homoseksualności w literaturze. W Love in a Dark Time opisuje również ukojenie, jakie daje znalezienie podobnie myślących towarzyszy poprzez czytanie.
Toibin analizuje życie i twórczość niektórych z największych i najbardziej wpływowych pisarzy ostatnich dwóch stuleci, postaci, których homoseksualność pozostawała ukryta lub ukryta przez większość ich życia, z wyboru lub z konieczności. Świat nie mógł wiedzieć o ich seksualności, ale w ich życiu prywatnym i w duchu ich pracy, prawa pożądania określały ich ekspresję.
To intymne spotkanie z Mannem, Baldwinem, Bishopem oraz współczesnymi poetami Thomem Gunnem i Markiem Doty. Poprzez ich twórczość Toibin jest w stanie pogodzić się z własnymi wewnętrznymi pragnieniami - zainteresowaniem tajemną energią erotyczną, podziwem dla odważnych postaci oraz nieustającą fascynacją smutkiem i tragedią. Toibin przygląda się zarówno pisarzom zmuszonym do ukrywania swoich prawdziwych doświadczeń na stronie, jak i czytelnikom, którzy znajdują ukojenie i tożsamość seksualną, czytając między wierszami.
