Podróż z Ziemi Niczyjej: Dziewczęce dzieciństwo w rewolucyjnym Iranie

Opinie czytelników

Journey from the Land of No autorstwa Royi Hakakian to pięknie napisany pamiętnik o jej doświadczeniach dorastania jako żydowskiej dziewczynki w Iranie w burzliwych czasach irańskiej rewolucji. Przedstawia fascynujący i przejmujący wgląd w jej życie i historyczny kontekst otaczający zmagania jej rodziny, gdy kraj przeszedł dramatyczną transformację. Wielu czytelników uznało ją za otwierającą oczy i inspirującą relację, pełną emocjonalnej głębi i refleksji na temat przywilejów, tożsamości i odporności.

Książka jest chwalona za piękny i liryczny styl, wciągającą fabułę i emocjonalną głębię, którą przekazuje na temat doświadczeń autorki. Zapewnia cenny wgląd w żydowskie doświadczenia w Iranie i wpływ rewolucji na zwykłe życie. Czytelnicy uznali ją za edukacyjną, wciągającą i ważną perspektywę, która rzuca światło na kulturę często źle rozumianą. Zdolność autora do wywoływania żywych obrazów i emocji została powszechnie doceniona.

Niektórzy czytelnicy uważali, że w porównaniu z innymi pamiętnikami na ten sam temat, takimi jak „Czytając Lolitę w Teheranie” i „Persepolis”, narracja Hakakiana nie wyróżnia się tak bardzo, brakuje jej pewnego stopnia emocjonalnego wpływu. W kilku recenzjach zauważono, że książka może być jednostronna w przedstawianiu wydarzeń prowadzących do rewolucji i w jej trakcie, co może ograniczać jej szerszą perspektywę. Ponadto pojawiły się problemy z uszkodzeniem niektórych fizycznych kopii.

(na podstawie 56 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Journey from the Land of No: A Girlhood Caught in Revolutionary Iran

Zawartość książki:

Emocjonalna, sugestywna opowieść o dojrzewaniu głęboko inteligentnej i spostrzegawczej dziewczyny, która próbuje odnaleźć swój własny głos w przedrewolucyjnym Iranie.

"Niezwykle poruszający, niezwykle elokwentny i pełen pasji pamiętnik" - Harold Bloom.

Roya Hakakian miała dwanaście lat w 1979 roku, kiedy rewolucja przetoczyła się przez Teheran. Jako córka cenionego poety dorastała w domu, który tętnił życiem intelektualnym. Spotkania rodzinne były przerywane dowcipnymi, satyrycznymi wymianami zdań i spontanicznymi recytacjami poezji. Ale Hakakowie byli również częścią bardzo małej populacji żydowskiej w Iranie, która była świadkiem coraz mocniej zaciskającej się żelaznej pięści islamskich fundamentalistów. Z niewinną młodzieńczą dezorientacją Roya opisuje swoje odkrycie swastyki - "nieudanego znaku plus, ciemnego gada z czterema głodnymi pazurami" - namalowanej na ścianie w pobliżu jej domu. Jako uczennica obserwowała, jak koledzy oskarżeni o czytanie bluźnierczych książek byli wyprowadzani z klasy przez strażników Towarzystwa Islamskiego i nigdy nie wracali. Dopiero znacznie później Roya dowiedziała się, że uniknęła podobnego losu, ponieważ jej nauczyciel podziwiał jej pisarstwo.

Hakakian opowiada w najbardziej przejmujący, a czasem bolesny sposób, jak wyglądało życie kobiet po tym, jak kraj wpadł w ręce islamskich fundamentalistów, którzy wypowiedzieli im podstępną wojnę, ale widzimy to wszystko oczami silnej, młodzieńczej optymistki, która w jakiś sposób pojawiła się na świecie, wierząc, że jest inna, wiedząc, że jest wyjątkowa.

Cudownie sugestywna historia Journey from the Land of No odkrywa Iran, z którym większość czytelników nie miała do czynienia i z otwartym sercem odtwarza czas i miejsce zdominowane przez religijny fanatyzm, przemoc i strach.