Pistis Sophia: Ewangelia gnostycka

Opinie czytelników

Recenzje „Pistis Sophia” ujawniają mieszankę opinii, z wieloma czytelnikami doceniającymi jej duchową głębię i złożone nauki, podczas gdy inni krytykują jakość tłumaczenia i czytelność. Książka jest uważana za wartościową dla osób poszukujących wiedzy gnostyckiej, ale stanowi wyzwanie dla osób mniej zaznajomionych z koncepcjami duchowymi.

⬤ Zawiera cenne i pouczające informacje dla duchowych poszukiwaczy.
⬤ Oferuje szczegółowe dyskusje na temat życia pozagrobowego i nauk Jezusa.
⬤ Głęboko angażuje się w gnostyckie tematy i zapewnia wgląd w relacje Sophii i Jezusa.
⬤ Polecana czytelnikom tekstów gnostyckich i osobom poszukującym duchowego rozwoju.
⬤ Niektórzy użytkownicy uważają ją za niezwykłą klasykę i cenią ją za akademickie i osobiste studia.

⬤ Wielu użytkowników uważa książkę za trudną do przeczytania i skomplikowaną do zrozumienia.
⬤ Jakość tłumaczenia jest krytykowana jako słaba i zaciemniająca oryginalne znaczenie.
⬤ Układ tematów w tekście jest mylący, z niewygodnymi nagłówkami i błędami gramatycznymi.
⬤ Niektóre wydania mają znaczące problemy z formatowaniem, takie jak błędy skanowania, co utrudnia ich czytanie.
⬤ Zaleca się ostrożność w przypadku mniej dojrzałych duchowo czytelników, ponieważ treść może stanowić wyzwanie.

(na podstawie 49 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Pistis Sophia: A Gnostic Gospel

Zawartość książki:

To wydanie Pistis Sophia w miękkiej oprawie jest kompletnym i dokładnym przedrukiem oryginalnego tłumaczenia dokonanego przez G.R.S. Meada w 1921 roku. Zawiera wszystkie oryginalne notatki i komentarze Meada, a także jego bibliografię z adnotacjami, która zawiera liczne źródła i dalsze materiały badawcze dla czytelnika.

Pistis Sophia to gnostycki tekst, który został napisany między III a IV wiekiem naszej ery. Według Meada istniały dwa kodeksy odkryte pod koniec XVIII wieku, które zawierały oryginalne dzieło. Kodeks Bruce'a został przywieziony do Oksfordu przez słynnego szkockiego podróżnika Bruce'a w 1769 roku, a Kodeks Askewa został przekazany Muzeum Brytyjskiemu przez spadkobierców bogatego lekarza w 1785 roku. Oba kodeksy zostały następnie przetłumaczone przez ekspertów, a ich zawartość uporządkowana w sposób, który wydawał się właściwy, zgodnie z ich najlepszymi umiejętnościami. Tłumaczenie Meada podążyło za tymi wysiłkami, ale jak mówi we wstępie, kolejność treści została zmieniona "w celu umieszczenia treści tych koptyjskich tłumaczeń z grubsza w takiej kolejności, aby czytelnik mógł być prowadzony od niższych do wyższych stopni Gnozy".

Sama Pistis Sophia ma tak cudowną i złożoną naturę, że trudno ją krótko opisać. Ale ogólnie rzecz biorąc, książka pokazuje zmartwychwstałego Jezusa objawiającego niższe i wyższe tajemnice grupie swoich naśladowców przez okres 22 lat. Tajemnice te obejmują złożone kosmologie, przez które musi przejść ludzka dusza, aby osiągnąć Gnozę z Ojcem. Chrystus przekazał również nową historię powstania i upadku odbudowującej postaci znanej jako Pistis Sophia.

Tekst w pierwszych trzech z czterech ksiąg jest dialogiem między Jezusem a jego uczniami, w tym Marią Magdaleną, która jest najbardziej aktywna w dyskusji. Inni zaangażowani uczniowie to Jan Dziewica, Andrzej, Bartłomiej, Jakub, Jan, Maria, Marta, Mateusz, Filip, Salome, Szymon Kananejczyk i Tomasz. Na podstawie charakteru tekstu można stwierdzić, że dzieło było kompilacją różnych wcześniejszych wydań, ponieważ niektóre tematy i wydarzenia są omawiane wielokrotnie z niewielkimi różnicami. Zmiany w niektórych słowach użytych do opisania tych samych idei również ilustrują, że zebrane prace pochodziły z różnych okresów.

Pierwsza księga szczegółowo opisuje, jak Jezus po zmartwychwstaniu pozostał ze swoimi uczniami przez jedenaście lat, nauczając najniższych tajemnic. Skomplikowana kosmologia jest wprowadzana poprzez szczegóły Jezusa wstępującego do tak zwanych eonów, aby stoczyć bitwę z pewnymi sługami (archontami) boga stwórcy, który stoi między ludźmi a gnozą. To właśnie w tej kosmologii nowy mit Pistis Sophia jest wprowadzany i omawiany w drugiej księdze, gdzie wykazano związek między obecnym dziełem a Księgą Jeu. Co ciekawe, w przeciwieństwie do innych gnostyckich mitów, takich jak Apokryf Jana, mit Pistis Sophia ogranicza się do niższych eonów, nie będąc boską istotą z wyższych poziomów nieba.

Trzecia księga dotyczy kodeksu etycznego dla wyznawców chrześcijaństwa i nakreśla kary za przekroczenie tego systemu etycznego. Ponadto omówiono istoty ludzkie i ich duchową naturę, a także ich wzajemne powiązania i kiedy należy im przekazać tajemnice.

Czwarta księga szczegółowo opisuje dalsze systemy kosmologiczne i astrologiczne, w tym mity o upadłych archontach i ich uwięzieniu w określonych sferach zodiakalnych. Pięć sfer kary z odpowiadającymi im typami grzeszników zostało ujawnionych wraz z rytuałem i wymaganiami dotyczącymi ich uwolnienia.