Ocena:
Książka Eduardo Galeano to poetycka i pełna pasji eksploracja piłki nożnej, głównie poprzez serię krótkich esejów, które łączą osobiste anegdoty z komentarzem politycznym. Choć oferuje cenne spostrzeżenia i zabawne winiety na temat gry, szczególnie w Ameryce Południowej, została skrytykowana za nieścisłości faktograficzne i jawne poglądy polityczne autora. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze rezonuje z fanami piłki nożnej, ale może nie zadowolić tych, którzy szukają bardziej rygorystycznego opisu historycznego.
Zalety:⬤ Liryczny i poetycki styl pisania, który oddaje pasję do piłki nożnej.
⬤ Wciągające anegdoty i winiety o historycznych momentach i postaciach w piłce nożnej.
⬤ Oferuje unikalne perspektywy przeplatające piłkę nożną z komentarzami politycznymi i społecznymi.
⬤ Ogólnie zabawny i wnikliwy, dzięki czemu jest przyjemny zarówno dla długoletnich fanów, jak i nowicjuszy tego sportu.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że tekst jest zbyt kwiecisty i nie skupia się wystarczająco na samej grze.
⬤ Krytyka dotycząca nieścisłości faktograficznych i zniekształceń historycznych.
⬤ Skłonności polityczne autora mogą zrazić czytelników o przeciwnych poglądach.
⬤ Niektórzy stwierdzili, że książka jest powtarzalna i życzyliby sobie bardziej kompleksowego podejścia do historii piłki nożnej.
(na podstawie 95 opinii czytelników)
Soccer in Sun and Shadow
Jedna z najwspanialszych, najbardziej magicznych i lirycznych opowieści o pięknej grze.
W tej dowcipnej i buntowniczej historii światowej piłki nożnej, wielokrotnie nagradzany pisarz Eduardo Galeano poszukuje stylów gry, zawodników i bramek, które wyrażają wyjątkową osobowość określonych czasów i miejsc. W "Piłce nożnej w słońcu i cieniu" Galeano zabiera nas do starożytnych Chin, gdzie ryciny z okresu Ming pokazują piłkę, która mogłaby zostać zaprojektowana przez Adidasa, do wiktoriańskiej Anglii, gdzie dżentelmeni skodyfikowali zasady, według których gramy do dziś, oraz do Ameryki Łacińskiej, gdzie "szaleni Anglicy" rozpowszechnili grę tylko po to, by miejscowi ją skolonizowali.
Wszyscy wielcy - Pel, Di Stfano, Cruyff, Eusbio, Pusks, Gullit, Baggio, Beckenbauer - mają w tej książce radosne epizody. Jednak piłka nożna, ostrzega Galeano, "to przyjemność, która boli". Tak więc jest też złamane serce i szaleństwo. Galeano opowiada o samobójstwie urugwajskiego piłkarza Abdna Porte, który zastrzelił się w środkowym kole stadionu Nacional; o argentyńskim menadżerze, który nie pozwolił swojej drużynie jeść kurczaka, ponieważ przyniosłoby to pecha; oraz o napędzanym skandalem Diego Maradonie, którego prawdziwą zbrodnią, jak sugeruje Galeano, zawsze był "grzech bycia najlepszym".
Piłka nożna jest grą, którą biurokraci próbują stępić, a potężni próbują nią manipulować, ale zachowuje swoją magię, ponieważ pozostaje urzekającą grą - "ucztą dla oczu... i radością dla ciała, które w nią gra" - znakomicie oddaną w magicznych opowieściach o piłce nożnej w słońcu i cieniu.
