Dzieci dni: Kalendarz historii ludzkości

Opinie czytelników

Książka „Dzieci dni” autorstwa Eduardo Galeano to wyjątkowa i prowokująca do myślenia relacja historyczna przedstawiona w codziennych winietach. Autor rzuca światło na pomijane wydarzenia i postacie w historii, rejestrując doświadczenia uciskanych. Czytelnicy uważają jego poetycki styl pisania i głębokie spostrzeżenia za przekonujące, choć niektórzy wyrażają rozczarowanie zwięzłością wpisów i brakiem głębi w niektórych historiach.

⬤ Poetycki i wciągający styl pisania.
⬤ Oferuje głęboki wgląd i świeże spojrzenie na wydarzenia historyczne.
⬤ Krótkie codzienne wpisy ułatwiają czytanie i kontemplację.
⬤ Zachęca do poznawania historii i ludzkiej kondycji.
⬤ Przemawia do szerokiego grona czytelników, w tym tych zainteresowanych filozofią, antropologią i poezją.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali wpisy za zbyt krótkie i pozbawione głębi.
⬤ Nie wszystkie historie zawierają wystarczający kontekst lub szczegóły.
⬤ Mieszane uczucia co do ogólnego wpływu w porównaniu z innymi pracami Galeano.
⬤ Różne osobiste gusta co do tego, jak interesujące są winiety, przy czym niektórzy uważają je za mało wciągające.

(na podstawie 98 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Children of the Days: A Calendar of Human History

Zawartość książki:

Rozwijając się jak średniowieczna księga dni, każda strona Dzieci dni Eduardo Galeano zawiera pouczającą historię, która czerpie inspirację z tej daty roku kalendarzowego, wskrzeszając bohaterów i bohaterki, którzy wypadli z mapy historycznej, ale których życie przypomina nam o naszych najciemniejszych godzinach i najsłodszych zwycięstwach.

Wzywając czytelników do zastanowienia się nad ludzką kondycją i naszymi własnymi wyborami, Galeano wywyższa mało znanych bohaterów naszego świata i potępia niszczenie intelektualnych, językowych i emocjonalnych skarbów, o których prawie zapomnieliśmy.

Czytelnicy odkryją wiele inspirujących narracji w tym zbiorze winiet: Brazylijczycy, którzy zorganizowali „smooch-in”, aby zaprotestować przeciwko dyktaturze zakazującej pocałunków, które „podważały moralność publiczną”; zdumiewający dzień inwazji Meksyku na Stany Zjednoczone; oraz „świętokradcze” kobiety, które miały czelność poślubić się nawzajem w kościele w galicyjskim mieście A Coruna w 1901 roku. Galeano zwraca również uwagę na osoby takie jak Pedro Fernandes Sardinha, pierwszy biskup Brazylii, który został zjedzony przez Indian Caete u wybrzeży Alagoas, a także Abdul Kassem Ismael, wielki wezyr Persji, który chronił książki przed wojną, tworząc chodzącą bibliotekę składającą się z 117 000 tomów na pokładzie czterystu wielbłądów, tworzących długą na milę karawanę.

Pięknie przetłumaczone przez wieloletniego współpracownika Galeano, Marka Frieda, Dzieci dni to majestatyczny humanistyczny skarb, który pokazuje nam, jak żyć i jak pamiętać. Budzi w nas to, co najlepsze.