Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki Lairda Scrantona podkreślają kompleksowy charakter jego pracy nad kosmologią porównawczą, łącząc idee starożytnych cywilizacji, aby zapewnić wgląd i odpowiedzi na temat mądrości naszych przodków. Wielu czytelników docenia głębię wiedzy i jasność w pisaniu, ale przyznaje, że materiał może być dość ezoteryczny, co sprawia, że niektórym trudno jest go w pełni zrozumieć. Podczas gdy niektórzy uważają, że jest to lektura obowiązkowa, inni uważają ją za niedostępną lub zbyt złożoną.
Zalety:⬤ Szczegółowa eksploracja starożytnych kosmologii, dobrze zdefiniowane terminy i jasny język
⬤ cenne dla poważnych studentów tradycji ezoterycznych
⬤ kondensuje rozległe badania w jednej książce
⬤ zapewnia znaczący wgląd w zrozumienie starożytnych cywilizacji.
Wady:⬤ Treść może być zbyt ezoteryczna dla niektórych czytelników
⬤ może być trudna do odczytania dla osób niezaznajomionych z tematem
⬤ niektórzy uznali, że brakuje jej przystępności i podobała się mniej niż poprzednie prace.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Primal Wisdom of the Ancients: The Cosmological Plan for Humanity
Zawartość książki:
Bada, w jaki sposób podobieństwa symboli i mądrości w wielu kulturach wskazują na starożytny plan cywilizacyjny i system starożytnych instrukcji.
- Ujawnia wspólną wiedzę kosmologiczną kultur Dogonów i Maorysów, starożytnego Egiptu, Gobekli Tepe, wedyjskich Indii, przedindyjskiej cywilizacji Sakti, buddyzmu, tybetańskiej religii Bon i kabalistycznej tradycji Hebrajczyków.
- Bada symbole i techniki używane do oprawiania i zachowywania poinstruowanej wiedzy, ponieważ była ona przekazywana ustnie z pokolenia na pokolenie.
- Wyjaśnia, w jaki sposób ta wspólna starożytna wiedza odnosi się do roku precesyjnego i cykli czasu znanych jako yugas.
Zgłębiając tajemnicę, dlaczego tak wiele starożytnych kultur, oddzielonych czasem i odległością, podziela niezwykle podobne filozofie kosmologiczne i symbolikę religijną, Laird Scranton ujawnia, w jaki sposób ta wspólna tradycja stworzenia podtrzymuje ideę, że starożytne instrukcje dały początek wielkim cywilizacjom, z których każda zachowała fragmenty pierwotnej wiedzy.
Przyglądając się wielu przejawom tej wspólnej wiedzy kosmologicznej, w tym w kulturach Dogonów i Maorysów oraz w starożytnym Egipcie, Gobekli Tepe, wedyjskich Indiach, buddyzmie, tybetańskiej religii Bon i kabalistycznej tradycji Hebrajczyków, Scranton bada procesy myślowe, które doprowadziły do sformułowania archetypowych tematów i metafor starożytnego systemu symbolicznego. Bada, w jaki sposób powszechnie podzielane zasady nauki o stworzeniu znajdują odzwierciedlenie w kluczowych terminach starożytnych języków. Omawia, w jaki sposób pierwotna kosmologia przekazywała również kluczowe elementy świętej nauki, takie jak święta geometria, wiedza o materialnym stworzeniu i naturze niematerialnego wszechświata - czego dowodem jest orientacja starożytnych świątyń, dramat inicjacji i rytuałów oraz niezliczone tradycyjne mity. Analizuje, w jaki sposób ta wspólna wiedza odnosi się do roku precesyjnego i cykli czasu znanych jako yugas. Bada również dowody na koncepcję niematerialnego wszechświata bliźniaczego do naszego - „powyżej” do naszego „poniżej” w słynnej alchemicznej i hermetycznej maksymie.
Poprzez swoje rozległe badania nad wzajemnie powiązaną mądrością starożytnych, Scranton pokazuje, że zapomniana tradycja instruktażowa u źródła tej wiedzy została celowo zakodowana, aby przetrwać przez niezliczone pokolenia. Składając ją z powrotem w całość, możemy odkryć starożytny plan poprowadzenia ludzkości ku większemu oświeceniu.
