Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają „Pedro Páramo” jako fundamentalne dzieło realizmu magicznego, chwaląc jego poetycki i opisowy język, złożone postacie i bogate tematy związane z meksykańską kulturą i historią. Czytelnicy często odczuwają potrzebę ponownego przeczytania książki, aby zrozumieć jej głębię, wskazując na jej skomplikowany styl narracji. Historia porusza tematy nostalgii, życia i konsekwencji własnych działań. Jednak niektórzy uznali ją za trudną do śledzenia ze względu na liczne postacie i zmiany w narracji.
Zalety:Porywająca proza, fantastyczne opisy, bogaty i żywy język, głęboka eksploracja tematów takich jak nostalgia i kwestie społeczne oraz znaczący wpływ na późniejsze dzieła literackie, zwłaszcza realizm magiczny. Wielu czytelników docenia piękno języka i głębię narracji. Jest znana ze swojej złożoności, która nagradza wielokrotne czytanie.
Wady:Powieść może być trudna do śledzenia ze względu na złożoną strukturę, postacie i zmiany w narracji. Niektórzy czytelnicy uważają, że trudno jest w pełni zrozumieć historię podczas jednego czytania, a niektórzy byli zdezorientowani stylem narracji. Dodatkowo, niektóre wzmianki o jakości dźwięku w różnych formatach mogą być wadą dla niektórych czytelników.
(na podstawie 126 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Pedro Pramo (Pedro Pramo, Spanish Edition)
Zawartość książki:
„Pierwsza powieść Juana Rulfo, „Pedro Páramo”, która rozgrywa się w serii sennych transpozycji, zagłębiając się poza śmierć swoich bohaterów, o których nie wiadomo, w którym momencie są snem, życiem, bajką, prawdą, ale których głos można usłyszeć dzięki „bezwzględnej i dokładnej wnikliwości” tak niewątpliwie niezwykłego pisarza, jest już w witrynach sklepowych. „Tymi słowami Edmundo Valadés rozpoczął pierwszą recenzję Pedro Páramo, która ukazała się 30 marca 1955 roku i została zachowana przez Rulfo w jego dokumentach.
Od tego czasu pisarze tacy jak Jorge Luis Borges, Gabriel García Márquez, Gunter Grass, Susan Sontag i Mario Vargas Llosa, a także filmowiec Werner Herzog, wśród wielu innych we wszystkich językach, zgodzili się, że ta powieść jest jednym z arcydzieł literackich wszechczasów. Twórczość Juana Rulfo (1917-1986) jest bez wątpienia meksykańskim dziełem literackim, które zyskało największe uznanie zarówno w Meksyku, jak i za granicą. Powieść „Pedro Páramo” długo dojrzewała.
Po raz pierwszy Rulfo wspomniał o niej w liście z 1947 roku, a w latach 1953-1954 mógł nad nią pracować dzięki stypendium przyznanemu przez Centro Mexicano de Escritores. Fragmenty zostały opublikowane w trzech czasopismach w 1954 roku, zanim powieść ukazała się w formie książkowej w 1955 roku.
Wśród wielbicieli tego arcydzieła znaleźli się Gabriel García Márquez, Jorge Luis Borges i Susan Sontag. „Pedro Páramo” przywołuje istotę Meksyku poprzez najbardziej zaawansowane formy i techniki literackie XX wieku.
Niewiele dzieł wpływa na meksykańskiego czytelnika tak głęboko jak ta powieść, która zajmuje również miejsce jako klasyka literatury światowej. Została przetłumaczona na prawie pięćdziesiąt języków i co roku pojawiają się jej nowe wersje.
