Ocena:

Recenzje podkreślają, że książka Sidneya Hooka angażuje się w dogłębną analizę wolności, wolności i złożoności amerykańskiego systemu sądownictwa. Choć oferuje ona cenne spostrzeżenia, zwłaszcza w odniesieniu do interpretacji konstytucji i równowagi praw, niektórzy czytelnicy uważają, że na perspektywę Hooka wpływają jego antykomunistyczne poglądy i mogą czuć, że jego wnioski nie są w pełni przekonujące lub nowoczesne.
Zalety:Książka przedstawia głęboką dyskusję na temat wolności, swobody i kondycji ludzkiej. Jest postrzegana jako pozycja edukacyjna i jest szczególnie wciągająca dla osób zainteresowanych amerykańskim prawem. Badanie przez autora równowagi między demokracją a arystokracją w sądownictwie jest przekonujące, a wielu czytelników uważa jego analizę za prowokującą do myślenia.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest nieco przestarzała ze względu na jej antykomunistyczną perspektywę i może wydawać się nieaktualna po upadku muru berlińskiego. Krytycy wskazują również na poleganie przez Hooka na utylitaryzmie jako „szybkim” rozwiązaniu złożonych dylematów sądowych, a także na jego nadmierne poleganie na ograniczonej interpretacji intencji kilku Ojców Założycieli, co niektórzy uważają za nieprzekonujące.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
The Paradoxes of Freedom
Jeden z najbardziej wpływowych amerykańskich filozofów społecznych oferuje ponowne sformułowanie tradycyjnych liberalno-demokratycznych poglądów odnoszących się do naszej konstytucyjnej formy rządu.
Tematy poruszane w książce Sidneya Hooka obejmują naturę i zakres ludzkiej wolności, Kartę Praw, kontrolę sądową w odniesieniu do interpretacji konstytucji i równowagi sił między trzema gałęziami rządu, cenzurę, wolność słowa, wolność wyznania, sprawiedliwość społeczną, znaczenie inteligencji w sferze politycznej i moralnej, a także obywatelskie nieposłuszeństwo i prawo do rewolucji w ramach porządku demokratycznego. Mamy tu do czynienia ze zrównoważoną, bezpartyjną analizą miejsca konstytucji i kontroli sądowej w naszej demokracji.
Szczególny nacisk położono na ponowne rozważenie właściwej roli Sądu Najwyższego, jeśli i kiedy zostanie zwołana Konwencja Konstytucyjna, aby zająć się tą i powiązanymi kwestiami.