Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Winnicott Paradox
Winnicott podkreślał znaczenie i specyfikę paradoksu w rozwoju człowieka, a także konieczność jego wspierania i akceptowania.
Jak wskazuje Masud Khan w swojej przedmowie do książki, Winnicott podkreślał wiele sposobów, w jakie paradoks stanowił część jego własnego życia, od samego początku; i znajdujemy jego zastosowanie w całej jego pracy, zarówno w jego praktyce, jak i w sposobie wyrażania myśli teoretycznych. Książka rozpoczyna się przedmową Simone Decobert, która bardzo żywo opisuje pierwszy wpływ uderzającej osobowości Winnicotta na nią.
W swojej przedmowie dr Decobert mówi o z góry przyjętych ideach krążących w Paryżu na temat pracy Winnicotta oraz o sposobie, w jaki wyjaśniał, niemal bronił, swoich pomysłów we wczesnych latach sześćdziesiątych. Analizuje niektóre z krytycznych uwag dotyczących wprowadzenia parametru rzeczywistości zewnętrznej w leczeniu, pojęcia „trzymania”, a także kwestii dotyczących różnic w technice.