Ocena:
Książka oferuje mieszany zbiór artykułów naukowych na temat studiów bliskowschodnich, w szczególności koncentrując się na tematach Libanu i Palestyny. Zapewnia cenne spostrzeżenia i podkreśla różne narracje, zwłaszcza dotyczące historii Libanu. Jednak jakość artykułów znacznie się różni, co prowadzi do tego, że niektóre z nich są bardzo upolitycznione i brakuje im głębi w analizie konfliktu izraelsko-palestyńskiego.
Zalety:⬤ Cenny wgląd w libańskie narracje i procesy pojednania
⬤ zawiera kilka doskonałych artykułów naukowych, które zapewniają głębię i wrażliwość
⬤ odnosi się do ważnych tematów pamięci i przemocy.
⬤ Niespójna jakość artykułów, z których wiele jest przeciętnych lub nadmiernie upolitycznionych
⬤ brakuje zniuansowanej analizy konfliktu izraelsko-palestyńskiego, często uciekając się do uproszczonych poglądów
⬤ ogólna struktura wydaje się chaotyczna i nie bada spójnie swoich tematów.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Memory and Violence in the Middle East and North Africa
"...
stanowi ważną i bardzo potrzebną interwencję na temat pamięci i przemocy w studiach nad Bliskim Wschodem". --Lisa Hajjar, Uniwersytet Kalifornijski w Santa Barbara.
Bliski Wschód i Afryka Północna to region zjednoczony wspólną historią konfliktów zbrojnych i wielokrotnymi międzynarodowymi wysiłkami na rzecz trwałego pokoju. Ta interdyscyplinarna kolekcja bada powiązania między wspomnieniami przemocy z przeszłości a przemocą obecnych wspomnień, kontekstem wszystkich współczesnych wysiłków na rzecz rozwiązania konfliktu i pojednania. Autorzy analizują wojnę francusko-algierską z lat 1954-1962, libańską wojnę domową z lat 1975-1991 i trwający konflikt arabsko-izraelski jako wzajemnie powiązane walki, które zarysowują narodowe polis, międzynarodowe pęknięcia i ponadnarodowe powiązania polityczne.
O ile jedność narodowa została zbudowana na kwestionowanych roszczeniach do poświęcenia i męczeństwa, dziedzictwo przemocy pozostało wpisane w serce tożsamości politycznej. Studia przypadków wskazują na niepowodzenie obecnych prób oficjalnego zapomnienia o przeszłych konfliktach, jednocześnie wskazując na lokalne sukcesy w działaniach upamiętniających, które budują przynajmniej częściowe relacje między jednostkami i grupami.
