Once in the West: Wiersze

Opinie czytelników

Zbiór poezji Christiana Wimana „Once in the West” porusza tematy osobistych doświadczeń, szczególnie związanych z jego wychowaniem w zachodnim Teksasie oraz refleksjami na temat wiary i teologii. Wiersze charakteryzują się oszczędnością i minimalizmem, ale rozwijają się płynnie i opowiadają historię. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali niektóre utwory za trudne, wielu doceniło ich surowe emocje i głębokie obrazy.

⬤ Mocny i wciągający język, który skutecznie przekazuje emocje i doświadczenia.
⬤ Tematy osobistych zmagań i duchowości głęboko rezonują z czytelnikami.
⬤ Wiersze są skonstruowane z dbałością, często demonstrując sprytne wykorzystanie minimalizmu i przepływu.
⬤ Książka jest przystępna dla tych, którzy mają pewne obycie z poezją, pozwalając na głębsze zrozumienie.

⬤ Niektóre wiersze mogą być trudne do zrozumienia, szczególnie dla czytelników bez wcześniejszego doświadczenia w poezji.
⬤ Kilka wierszy jest postrzeganych jako zagmatwane lub samolubne.
⬤ Czytelnicy szukający humoru lub lekkości mogą poczuć się rozczarowani, ponieważ zbiór porusza głównie poważne tematy.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Once in the West: Poems

Zawartość książki:

Jedna z 10 ulubionych książek poetyckich The New York Times w 2014 roku

Finalista National Book Critics Circle Award

Zwycięzca 2015 Philosophical Society of Texas Award of Merit inPoetry

Nowy, przejmujący zbiór jednego z najważniejszych poetów naszego kraju

Wspomnienia miłosierdzia.

W większości nie są.

Ale były.

Przysięgam.

Dni.

Przeplatane łaską.

--od Memory's Mercies.

Once in the West, czwarty zbiór Christiana Wimana, jest tak intensywny i intymny, jak tylko poezja może być - od cierpienia pierwotnej ciszy, którą drąży, po skalny wrzask radości, który osiąga i umożliwia. Czytelnicy wcześniejszych książek Wimana rozpoznają ostre charakterystyki i humor - od niej nauczyłem się przykładnej otwartości umysłu dżdżownicy, / jej silnika dyskryminującego gówna - a także jego szczególny rodzaj pełnej szacunku wściekłości: Panie, jeśli błagam Cię, proszę, zostaw mnie w spokoju / czy to modlitwa, która jest w każdej chwili wysłuchana? Ale jest tu też coś nowego: wzruszające wiersze miłosne do żony, czułe spojrzenia na dzieci i, pośród ataków choroby, strachu i niepowodzeń, ślad / spokoju.