Oko historii: Kiedy obrazy zajmują pozycje

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Eye of History: When Images Take Positions

Zawartość książki:

Badanie interakcji estetyki i polityki w „fotoepigramatach” Bertolta Brechta.

W latach 1938-1955 Bertolt Brecht tworzył montaże obrazów i tekstu, wypełniając swój dziennik roboczy (Arbeitsjournal) i idiosynkratyczny atlas obrazów, War Primer, zdjęciami wojennymi wyciętymi z czasopism i dodając własne epigramatyczne komentarze. W tej książce Georges Didi-Huberman bada interakcję polityki i estetyki w tych dziełach, wyjaśniając, w jaki sposób stały się one dla Brechta, wędrownego poety na wygnaniu, środkiem do „zajęcia stanowiska” w sprawie nazistowskiej wojny w Europie. Ilustrowane stronami z Arbeitsjournal i War Primer oraz kontekstowymi obrazami, w tym plakatami z wierszami Raoula Hausmanna i rysunkami Waltera Benjamina, The Eye of History oferuje nowe spojrzenie na ważne, ale mało znane dzieła Brechta.

Didi-Huberman pokazuje, że Brecht zajmował stanowisko, nie opowiadając się po żadnej ze stron; wykorzystywał te montaże, by podważać punkt widzenia prasy i proponować inne odczytania, by oferować stylistyczną i polityczną odpowiedź na nieuniknioną widoczność wydarzeń historycznych, którą umożliwiało medium fotograficzne. Montaże Brechta zakłócają i analizują tę widoczność, zestawiając przedstawienia wojny znalezione w czasopismach z jego własnymi epigramatami - „dokumentalnym liryzmem”, który demontuje i ponownie montuje współczesną historię. Montaże tworzyły znaczący nieporządek, odsłaniając prawdę poprzez dezorganizację - proces ten Didi-Huberman nazywa „dialektyką montażysty”. Prace te są przykładem „oczu historii” - kiedy widzenie może jednocześnie pogłębiać i krytykować wiedzę historyczną. Montaże, jak twierdzi Didi-Huberman, są najbardziej Benjaminowskimi dziełami Brechta.