Ogniem i mieczem (tom drugi)

Opinie czytelników

Książka „Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza jest uznawana za klasyczną powieść historyczną, która oddaje istotę średniowiecznej Polski i porusza tematy miłości, honoru i konfliktów na tle buntów chłopskich i wojen. Recenzenci chwalą głębię rozwoju postaci i żywe przedstawienie wydarzeń historycznych, choć niektórzy wyrażają zaniepokojenie potencjalnymi nieścisłościami historycznymi i krytyką etniczną.

⬤ Bogaty i szczegółowy rozwój postaci.
⬤ Wciągająca fabuła przeplatająca się z wydarzeniami historycznymi.
⬤ Żywe opisy bitew i scenerii.
⬤ Silne motywy honoru i ludzkich emocji.
⬤ Uznana za znaczące dzieło literackie i część słynnej trylogii.

⬤ Pewne nieścisłości historyczne zauważone przez czytelników.
⬤ Kilka negatywnych recenzji postrzeganych jako stronnicze ze względu na perspektywę etniczną.
⬤ Brak ilustracji w wersji przetłumaczonej, które mogłyby pomóc początkującym czytelnikom.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

With Fire and Sword (Volume Two)

Zawartość książki:

Okres objęty tym zbiorem jest "jednym z najbardziej dramatycznych i owocnych wyników w europejskich annałach - niezwykłym dla pracy i wysiłków, zwłaszcza w świecie słowiańskim", pisze autor. Wśród Słowian Zachodnich wielkimi wydarzeniami były wojny husyckie oraz unia Litwy i Polski.

Wojny husyckie były spowodowane ideami rasowymi i religijnymi (zrodzonymi w Czechach). Okres aktywności czeskiej rozpoczął się w 1403 r., a zakończył w 1434 r. bitwą pod Lipanami.

Znana z wielkiej siły narracji i zawierająca żywe charakterystyki, twórczość Sienkiewicza obejmuje wielką trylogię powieści historycznych, która zaczęła pojawiać się w 1883 roku.

Składają się na nią Ogniem i mieczem (1884), Potop (1886) i Pan Michał (1887-88). Trylogia, której akcja rozgrywa się pod koniec XVII wieku, opisuje walki Polski z Kozakami, Tatarami, Szwedami i Turkami, podkreślając polskie bohaterstwo w żywym stylu epickiej jasności i prostoty.

Henryk (Adam Aleksander Pius) Sienkiewicz (1846-1916) był powieściopisarzem urodzonym w Woli Okrzejskiej. Studiował w Warszawie, podróżował po Stanach Zjednoczonych, a w latach 70. XIX wieku zaczął pisać artykuły, opowiadania i powieści.

Jego głównym dziełem była trylogia wojenna o XVII-wiecznej Polsce, począwszy od Ogniem i mieczem (1884), ale jego najbardziej znaną książką jest historia Rzymu pod rządami Nerona, Quo Vadis? (1896), kilkakrotnie sfilmowana, zwłaszcza w 1951 roku przez Mervyna Le Roya (1900-87). W 1905 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Przetłumaczone przez Samuela A.

Biniona, który był również tłumaczem Quo Vadis.