Krzyżacy Henryka Sienkiewicza, literatura piękna, historyczna

Opinie czytelników

Recenzje książki podkreślają wciągającą fabułę i bogate szczegóły historyczne dotyczące życia rodzinnego podczas wczesnych wypraw krzyżowych w Europie Wschodniej. Istnieją jednak poważne obawy dotyczące jakości wydania Kindle, brakujących rozdziałów i problemów z dokładnością tłumaczenia.

⬤ Wciągająca historia ze szczegółowym kontekstem historycznym
⬤ doskonałe pisarstwo autora
⬤ silny rozwój postaci.

⬤ W wydaniu Kindle brakuje krytycznych sekcji (brakujące rozdziały)
⬤ błędy w tłumaczeniu i niska jakość
⬤ w niektórych wydaniach dostępny jest tylko tom 2, co powoduje zamieszanie.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Knights of the Cross by Henryk Sienkiewicz, Fiction, Historical

Zawartość książki:

Powieść historyczna wybitnego polskiego pisarza pozytywistycznego i laureata Nagrody Nobla z 1905 roku, Henryka Sienkiewicza. Jej pierwsze angielskie tłumaczenie ukazało się w tym samym roku co oryginał. Przed pierwszym kompletnym wydaniem drukowanym, które ukazało się w 1900 roku. Książka została po raz pierwszy przetłumaczona na język angielski przez Jeremiaha Curtina, współczesnego Sienkiewiczowi. Od tego czasu Krzyżacy zostali przetłumaczeni na 25 języków. Była to pierwsza książka wydrukowana w Polsce pod koniec II wojny światowej w 1945 r., ze względu na jej znaczenie w kontekście zniszczenia Polski przez nazistowskie Niemcy, a następnie masowych przesiedleń ludności.

Została napisana w 1900 roku, kiedy państwo polskie - po podziale między imperia rosyjskie, austriackie i niemieckie pod koniec XVIII wieku - nie istniało, a większość Polaków mieszkała w rosyjskiej strefie okupacyjnej zwanej Krajem Nadwiślańskim, dawniej Kongresówką.

Jednym z celów Sienkiewicza przy pisaniu Krzyżaków było podbudowanie i wzmocnienie polskiego zaufania narodowego wobec okupanta. Aby ominąć rosyjską cenzurę, umieścił akcję w średniowieczu, w Prusach i państwie zakonu krzyżackiego. Opowieść ze wspaniałą siłą ukazuje zderzenie rasowych namiętności i zaciekłych, gwałtownych indywidualności, które towarzyszyły tej walce. Ci, którzy ją przeczytają, oprócz ekscytującego zainteresowania tragicznymi i różnorodnymi incydentami, zyskają nie mały wgląd w pochodzenie i działanie niegasnącej nienawiści rasowej między Teutonem a Słowianinem. Z pewnością niefortunną rzeczą było to, że nawracanie pogańskich Litwinów i Żmudzinów zostało w tak dużym stopniu powierzone tej osobliwej odmianie misjonarza, uzbrojonemu rycerzowi, połączonemu w braterstwo, święte i wojskowe. Co najmniej, jego miecz był bronią niebezpieczną dla jego ewangelizacyjnego celu. Zawsze miał wątpliwości, czy zaprezentować poganom jeden jego koniec, jako krzyż do adoracji, czy drugi, jako punkt do zabijania. I tak, jeśli Polska stała się narodem katolickim, stała się również nieśmiertelną i niezmienną nienawiścią do Niemca, krzyżackiego imienia i osoby.