Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest narracją o rywalizacji między rebami na początku XIX wieku w Polsce, uchwycając zarówno mistyczne, jak i codzienne aspekty życia chasydów, jednocześnie oświetlając historyczny kontekst polskich Żydów.
Zalety:Opowieść jest ładnie opowiedziana i oddaje istotę polskiego chasydyzmu, podkreślając mistyczny zapał i historyczny kontekst społeczności żydowskiej, w tym ich życie gospodarcze i rolę w polskim powstaniu.
Wady:Autor, Unger, niechętnie odnosi się do kwestii zdrowia psychicznego Rebbe Kotskera, a historyczna sekwencja wydarzeń może nie być dokładnie ułożona.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
A Fire Burns in Kotsk: A Tale of Hasidism in the Kingdom of Poland
Zawartość książki:
Pół wieku po tym, jak chasydyzm rozkwitł w Europie Wschodniej, jego członkowie głęboko wkroczyli w instytucjonalną strukturę polskich społeczności żydowskich, ale niektórzy wyznawcy uważali, że ruch oddalił się od swoich rewolucyjnych ideałów. A Fire Burns in Kotsk Menashe Ungera dramatyzuje ten moment podziału wśród polskich chasydów w historycznym opisie, który czyta się jak powieść, choć książka nigdy nie była zapowiadana jako taka. Pierwotnie opublikowana w Buenos Aires w 1949 roku i po raz pierwszy przetłumaczona z jidysz przez Jonathana Boyarina, książka ta oddaje ważny okres w ewolucji ruchu chasydzkiego i sama w sobie jest brakującym ogniwem chasydzkich tradycji ustnych.
Unger, który dorastał jako syn prominentnego chasydzkiego rabina i nie był konserwatywnym dziennikarzem, włączył do swojej historycznej opowieści historie opowiadane przez jego rodzinę. A Fire Burns in Kotsk zaczyna się od zagrożenia dla nowego, buntowniczego ruchu w chasydyzmie znanego jako "szkoła Pshiskhe", kierowanego przez dobrodusznego reb Simkhe Bunima. Kiedy Bunim zostaje zastąpiony przez ognistego i zakazującego Rebbe z Kotska, Menachema Mendla Morgensterna, pogarda nowego przywódcy dla ogromnej większości jego zwolenników doprowadzi do kryzysu na jego dworze. Wokół tej głównej narracji o reformie i kryzysie w chasydzkim przywództwie, Unger oferuje bogaty opis codziennego życia chasydzkiego dworu - wypełnionego dużą ilością alkoholu, kradzionych gęsi i żon błagających swoich mężów, aby wrócili do domu.
Tom Ungera odzwierciedla okres, w którym imigranci żydowscy z Europy Wschodniej lubili czytać o kulturze chasydzkiej w artykułach i książkach w języku jidysz, nawet gdy sami szybko asymilowali się z kulturą amerykańską. Historycy literatury, kultury polskiej i studiów żydowskich z zadowoleniem przyjmą to żywe tłumaczenie.
