O chodzeniu po lodzie: Monachium-Paryż, 23 listopada-14 grudnia 1974

Opinie czytelników

Książka przedstawia pieszą podróż Wernera Herzoga z Monachium do Paryża podczas srogiej zimy, odzwierciedlając tematy izolacji, sztuki i ludzkiego doświadczenia poprzez poetyckie obserwacje. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej liryczną jakość i głębię, niektórzy uważają, że brakuje jej treści i spójności.

⬤ Liryczne i poetyckie pisanie dodaje głębi podróży.
⬤ Urzekający wgląd w myśli i doświadczenia Herzoga.
⬤ Udane przedstawienie izolacji i piękna krajobrazów.
⬤ Krótka i zwięzła, dzięki czemu łatwo się ją czyta.
⬤ Angażuje czytelnika emocjonalnie i intelektualnie, szczególnie dla fanów Herzoga.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest nudna lub ma wolne tempo.
⬤ Brak tradycyjnej narracji może rozczarować tych, którzy szukają podróżniczego formatu.
⬤ Przez niektórych postrzegana jako „rozwlekła” lub pozbawiona skupienia.
⬤ Niektóre wydania mogą być niskiej jakości.
⬤ Krytyka treści jako płaskiej lub pozbawionej głębi dla niektórych czytelników.

(na podstawie 37 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Of Walking in Ice: Munich-Paris, 23 November-14 December 1974

Zawartość książki:

Pod koniec listopada 1974 roku filmowiec Werner Herzog otrzymał telefon z Paryża, w którym przekazano mu straszne wieści. Niemiecka historyczka kina, mentorka i bliska przyjaciółka Lotte Eisner była poważnie chora i umierała. Herzog był zdeterminowany, by temu zapobiec i wierzył, że spacer uchroni Eisner przed śmiercią. Wziął kurtkę, kompas i torbę podróżną z najpotrzebniejszymi rzeczami i w parze nowych butów wyruszył na trzytygodniową pielgrzymkę z Monachium do Paryża przez głęboki chłód i burze śnieżne zimy.

Of Walking in Ice to pięknie napisana, podziwiana, ale często pomijana relacja Herzoga z tej podróży. Herzog dokumentuje wszystko, co widział i czuł podczas swojej wyprawy do łóżka przyjaciela, od poetyckich opisów zamarzniętego krajobrazu i trudnych warunków pogodowych po konieczność znalezienia schronienia w pustych lub opuszczonych domach i intensywną samotność jego samotnej wycieczki.

Po raz pierwszy zawiera "Hołd dla Lotte Eisner" Wernera Herzoga z 1982 roku po otrzymaniu przez nią nagrody Helmuta K utnera.