Nowy chasydyzm: Korzenie

Opinie czytelników

Książka „Nowy chasydyzm: Korzenie” oferuje dogłębną eksplorację żydowskiego ruchu odnowy, koncentrując się na wpływowych myślicielach, takich jak Buber, Heschel i Carlebach. Podkreśla złożone kwestie związane z integracją chasydzkiego kultu i halachy w kontekście współczesnej praktyki żydowskiej. Kolekcja jest chwalona za jej kuratorstwo i dostępność, dzięki czemu jest istotna dla współczesnych żydowskich myślicieli i praktyków.

⬤ Książka przedstawia dobrze wyselekcjonowaną kolekcję pism wybitnych żydowskich myślicieli
⬤ jest przystępna i pouczająca, dzięki czemu złożone idee są bardziej strawne
⬤ stypendium rabina Greena jest wysoko cenione
⬤ porusza rzadko omawiany, ale cenny temat
⬤ płynność i zdolność adaptacji judaizmu są dobrze reprezentowane.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać prace Bubera za trudne do zrozumienia; eksploracja złożonych zagadnień może nie spodobać się każdemu.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A New Hasidism: Roots

Zawartość książki:

Neochasydyzm stosuje duchowe spostrzeżenia chasydzkich mistrzów - o obecności Boga wszędzie, o poszukiwaniu wspaniałości w codzienności, w robieniu wszystkiego z miłością i radością, podnoszeniu całego życia, aby stało się narzędziem służby Bożej - do współczesnego judaizmu, praktykowanego przez mężczyzn i kobiety, którzy nie żyją w ściśle ograniczonym świecie chasydzkiej społeczności.

Ta pierwsza w historii antologia filozofii neochasydzkiej łączy pisma jej protoplastów: pięciu wielkich dwudziestowiecznych europejskich i amerykańskich myślicieli żydowskich - Hillela Zeitlina, Martina Bubera, Abrahama Joshuy Heschela, Shlomo Carlebacha i Zalmana Schachtera-Shalomiego - oraz młodego Arthura Greena. Myśliciele zastanawiają się nad wewnętrznym życiem jednostki i marzeniami o stworzeniu duchowej społeczności neochasydzkiej. Wstępy i noty redaktorów analizują wkład każdego myśliciela w myśl neochasydzką i jego wpływ na ruch. Zeitlin i Buber zapoczątkowali odnowę chasydyzmu dla współczesnego świata; praca Heschela jest po cichu przesiąknięta myślą neochasydzką; Carlebach i Schachter-Shalomi ponownie stworzyli neochasydyzm dla amerykańskich Żydów w latach sześćdziesiątych; a Green jest pierwszym urodzonym w Ameryce żydowskim myślicielem w pełni utożsamianym z ruchem.

Wcześniej niepublikowane materiały Carlebacha i Schachtera-Shalomiego zawierają wywiad z Schachterem-Shalomim na temat jego decyzji o opuszczeniu Chabad-Lubavitch i wkroczeniu na własną neochasydzką ścieżkę.