Noc długich noży

Opinie czytelników

Noc długich noży Fritza Leibera to postapokaliptyczna powieść, która obraca się wokół ocalałych na nuklearnym pustkowiu, poruszając tematy przetrwania, moralności i ułomnej natury ludzkości. Historia śledzi dynamikę między trzema głównymi bohaterami - Rayem, Alice i starszym mężczyzną określanym jako Pops - gdy poruszają się po swoim zepsutym świecie i kwestionują swoje przekonania na temat zabijania i przetrwania.

1) Intrygująca dynamika postaci i głębia psychologiczna między głównymi bohaterami. 2) Mocne budowanie świata, które skutecznie tworzy dystopijną scenerię. 3) Dobrze napisany, z trzymającą w napięciu akcją i złożonością moralną. 4) Oferuje angażujący łuk postaci i prowokującą do myślenia eksplorację ludzkiej natury w tragicznych okolicznościach. 5) Wciągający komentarz na temat społeczeństwa i ludzkości pomimo mrocznych tematów.

1) Niektórzy czytelnicy uznali początek za wciągający, ale uważali, że później kierunek fabuły stał się mniej spójny. 2) Tempo było nierówne; niektóre fragmenty wydawały się powolne. 3) Bohaterowie są głęboko ułomni, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom. 4) Zauważono pewne przestarzałe elementy seksistowskie, typowe dla literatury z lat 60. 5) Wyrażono pragnienie dłuższej eksploracji świata i rozwoju postaci.

(na podstawie 71 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Night of the Long Knives

Zawartość książki:

Postapokaliptyczny dystopijny science fiction Byłem sto mil od Nigdzie - i mówię to dosłownie - kiedy kątem oka zauważyłem tę dziewczynę. Zachowywałem wzmożoną czujność, ponieważ wciąż spodziewałem się, że ten nieumarły gnojek, który pozostał po morderczej imprezie w Nowhere, będzie mnie prześladował.

Podążałem za linią wież wysokiego napięcia, wszystkie pochylone pod tym samym, dżentelmeńskim kątem przez stary wybuch z Ostatniej Wojny. Oceniłem, że dziewczyna podąża w tym samym kierunku i jest przesuwana w moją stronę przez tuman kurzu, który nawet z mojej odległości ukazywał niebezpieczne metaliczne odblaski i ciemne garby, które mogły być martwymi ludźmi lub bydłem. Wyglądała na szczupłą, ciemnowłosą i czujną.

Mała jak ja i tak jak ja nosiła luźno owiniętą wokół dolnej części twarzy chustę w stylu starych buckaroos. Nie pomachaliśmy sobie, nie odwróciliśmy głów ani nie daliśmy najmniejszego znaku, że się widzimy, gdy nasze drogi powoli się zbiegały...