
The Anxious Middle: Planning for the Future of the Christian College
W latach 90. chrześcijańskie szkoły wyższe i uniwersytety doświadczyły rekordowego wzrostu liczby studentów i pracowników. Jednak niecałe dwadzieścia lat później chrześcijańskie instytucje stanęły przed nowymi wyzwaniami wywołanymi czterema głównymi zmianami: po pierwsze, "Wielką Recesją" z 2008 roku i powszechnym zadłużeniem; po drugie, spadkiem liczby urodzeń w niektórych regionach Stanów Zjednoczonych; po trzecie, uchwaleniem ustawy Affordable Care Act, która postawiła pytanie, czy chrześcijańskie instytuty muszą pokrywać koszty środków antykoncepcyjnych; i po czwarte, decyzją Sądu Najwyższego o legalizacji małżeństw homoseksualnych, która wysunęła na pierwszy plan kwestie zatrudnienia w niektórych instytucjach ewangelickich. Jednak pomimo rosnących wyzwań, większość chrześcijańskich szkół wyższych i uniwersytetów jest obecnie silniejsza niż w jakimkolwiek momencie swojej historii.
W książce The Anxious Middle Todd C. Ream i Jerry Pattengale wykorzystują twórczość Dietricha Bonhoeffera jako model nawigowania w naszych burzliwych czasach. Autorzy argumentują, że jeśli obecny wiek jest definiowany przez to, co Bonhoeffer nazywa w Creation and Fall "niespokojnym środkiem" - gdzieś pomiędzy Edenem a Apokalipsą - to wyzwania stojące przed chrześcijańskim szkolnictwem wyższym muszą być uznane zarówno za egzystencjalne, jak i praktyczne. Aby stawić im czoła, jednocześnie wykorzystując wszelkie możliwości, jakie daje sporadyczna bryza, chrześcijańskie szkoły wyższe i uniwersytety mądrze byłoby zastosować poczwórne podejście do planowania oparte na pracy Bonhoeffera, a także na historycznych i współczesnych przykładach: instytucje powinny jasno określać swoje misje, wykazywać się wyobraźnią w ich rozwijaniu, współpracować przy ich wdrażaniu i strategicznie się nimi dzielić.
Powiernicy, administratorzy, członkowie wydziałów i inne osoby zainteresowane przyszłością chrześcijańskich szkół wyższych i uniwersytetów znajdą w The Anxious Middle proces planowania mający zastosowanie do poziomów organizacyjnych, od całego kampusu po wydziały lub programy. Rezultatem jest zrozumienie chrześcijańskiego szkolnictwa wyższego nie tylko skoncentrowanego na przetrwaniu, ale prosperującego między Edenem a Apokalipsą.