Niepokonane szlaki w Japonii: Doświadczenia z pierwszej ręki brytyjskiej kobiety w Japonii w 1878 roku

Opinie czytelników

Recenzje książki „Unbeaten Tracks in Japan” autorstwa Isabelli Bird podkreślają jej intrygujący portret Japonii końca XIX wieku oczami odważnej podróżniczki. Wielu czytelników doceniło ducha przygody Bird i jej szczegółowe obserwacje wiejskiej Japonii i jej mieszkańców. Jednak książka spotkała się również z krytyką za kolonialne i rasistowskie postawy Bird, które dominowały w jej opisach kultury japońskiej i Ainu, co niektórzy uznali za odpychające. Pomimo swoich wad, książka pozostaje ceniona za historyczne spostrzeżenia i żywą narrację podróżniczą.

⬤ Intrygujący obraz XIX-wiecznej Japonii, zwłaszcza obszarów wiejskich.
⬤ Przygodowy duch i odwaga Bird w samotnej podróży są godne pochwały.
⬤ Szczegółowe obserwacje i spostrzeżenia na temat lokalnych zwyczajów i kultur.
⬤ Unikalna perspektywa jako jednej z pierwszych zachodnich kobiet podróżujących po Japonii.
⬤ Wartościowy opis historyczny, który odzwierciedla ówczesne warunki społeczne.

⬤ Styl pisania może być postrzegany jako rozwlekły i powtarzalny, przez co część książki jest nużąca.
⬤ Zawiera przestarzałe i rasistowskie poglądy na temat kultury japońskiej i Ainu, które niektórzy współcześni czytelnicy uznają za niedopuszczalne.
⬤ Osądy i komentarze Birda na temat wyglądu i charakteru miejscowej ludności mogą być obraźliwe.
⬤ Niektóre opisy mogą być zbyt szczegółowe, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 76 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Unbeaten Tracks in Japan: The Firsthand Experiences of a British Woman in Outback Japan in 1878

Zawartość książki:

Isabella L. Bird była jedną z najsłynniejszych brytyjskich podróżniczek XIX i początku XX wieku.

Jej destynacje obejmowały Kanadę, Stany Zjednoczone (Góry Skaliste), Hawaje, Japonię, Koreę, Persję, Kurdystan, Chiny i Maroko. Jest szczególnie znana ze swojej nieustraszoności i żywego stylu pisania. Jej relacja z podróży do Japonii w 1878 roku, napisana w formie listów do siostry, jest uważana za klasykę podróżopisarstwa i cenny opis mało udokumentowanych obszarów Japonii w tamtych czasach.

Zamiast pozostać w regionie Tokio lub podróżować na południe do Kioto, mekki japońskiej cywilizacji, wybrała podróż na północ przez najbardziej uciążliwe obszary górskie i ostatecznie odwiedziła wyspę Hokkaido, gdzie żyli rdzenni mieszkańcy Ainu. W przypadku Ainu Isabella zajęła niejednoznaczne stanowisko: z jednej strony ogromnie ich podziwiała, ale z drugiej nie mogła znaleźć w swoim sercu tego, by usunąć ich z kategorii dzikusów.

Przedmowa, "Czytając między wierszami", kwestionuje dokładność obserwacji Isabelli na temat Japończyków i Ainu oraz poddaje w wątpliwość sformułowane przez nią osądy. Czytelnicy są zachęcani do aktywnego, a nie biernego czytania książki, aby nie dać się zwieść uprzedzeniom i dziwactwom Isabelli.