Niełatwe pieniądze

Opinie czytelników

Uneasy Money to wczesna powieść P.G. Wodehouse'a, która przedstawia lekki romans i komediowe zamieszanie poprzez urocze postacie i przeplatające się wątki. Choć zawiera kilka mrocznych momentów, ostatecznie oferuje wspaniałe doświadczenie czytelnicze, typowe dla stylu Wodehouse'a.

Książka charakteryzuje się pięknym językiem Wodehouse'a, dobrze skonstruowanymi fabułami i uroczymi postaciami. Czytelnicy docenili lekki, komediowy ton, głębię postaci i unikalny sposób tworzenia humoru przez autora. Fani cieszyli się przeplatającymi się wątkami, dziwacznymi postaciami i nieoczekiwanymi zwrotami akcji, dzięki czemu była to przyjemna lektura. Wielu recenzentów pozytywnie odniosło się do poruszonych w książce tematów, takich jak miłość i pieniądze w absurdalnych sytuacjach.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za mroczną i wyrazili obawy dotyczące pewnych przestarzałych postaw odzwierciedlonych w tekście. Formatowanie niektórych wydań zostało skrytykowane za to, że jest trudne do odczytania, z takimi kwestiami jak mała czcionka i niewygodny układ stron. Dodatkowo, kilku czytelników wspomniało, że książka ta może nie osiągać wyżyn późniejszych dzieł Wodehouse'a, uważając, że jest mniej wyrafinowana niż jego seria z Jeevesem i Woosterem.

(na podstawie 134 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Uneasy Money

Zawartość książki:

Sir Pelham Grenville Wodehouse KBE (15 października 1881 - 14 lutego 1975) był angielskim pisarzem i jednym z najbardziej poczytnych humorystów XX wieku. Urodzony w Guildford, trzeci syn brytyjskiego sędziego z Hongkongu, Wodehouse spędził szczęśliwe lata nastoletnie w Dulwich College, któremu był oddany przez całe życie. Po ukończeniu szkoły zatrudnił się w banku, ale nie lubił tej pracy i w wolnym czasie zajął się pisaniem. Jego wczesne powieści były głównie opowiadaniami szkolnymi, ale później przerzucił się na komiksy, tworząc kilka stałych postaci, które stały się znane publiczności na przestrzeni lat. Obejmują one wesołego dżentelmena Bertiego Woostera i jego bystrego lokaja Jeevesa; nieskazitelnego i gadatliwego Psmitha; Lorda Emswortha i zestaw Blandings Castle; Najstarszego Członka, z opowieściami o golfie; oraz pana Mullinera, z opowieściami na różne tematy, od biblijnych biskupów po megalomańskich potentatów filmowych.

Większość fabuły Wodehouse'a rozgrywa się w Anglii, choć większość swojego życia spędził w Stanach Zjednoczonych i wykorzystał Nowy Jork i Hollywood jako scenerię dla niektórych swoich powieści i opowiadań. Napisał serię komedii muzycznych na Broadwayu podczas i po I wojnie światowej, wraz z Guyem Boltonem i Jerome Kernem, które odegrały ważną rolę w rozwoju amerykańskiego musicalu. W latach 30. zaczął pisać dla MGM w Hollywood. W wywiadzie z 1931 r. jego naiwne rewelacje na temat niekompetencji i ekstrawagancji w studiach wywołały furorę. W tej samej dekadzie jego kariera literacka osiągnęła nowy szczyt.

Wodehouse intensywnie pracował nad swoimi książkami, czasami przygotowując dwie lub więcej jednocześnie. Stworzenie fabuły i napisanie scenariusza liczącego około trzydziestu tysięcy słów zajmowało mu nawet dwa lata. Po ukończeniu scenariusza pisał fabułę. Na początku swojej kariery tworzył powieści w około trzy miesiące, ale na starość zwolnił do około sześciu miesięcy. Używał mieszanki edwardiańskiego slangu, cytatów i aluzji do wielu poetów oraz kilku technik literackich, aby stworzyć styl prozy, który został porównany do poezji komicznej i komedii muzycznej. Niektórzy krytycy Wodehouse'a uważali jego twórczość za niepoważną, ale wśród jego fanów są byli brytyjscy premierzy i wielu innych pisarzy. (wikipedia.org)