Ocena:
Książka jest zbiorem esejów Bernda Heinricha, które odzwierciedlają jego ponad czterdziestoletnią pasję do przyrody i nauki. Eseje obejmują szeroki zakres tematów, od różnych zwierząt po osobiste doświadczenia i są zaprojektowane tak, aby były zarówno zabawne, jak i edukacyjne. Czytelnicy doceniają zdolność Heinricha do uczynienia nauki przystępną i wciągającą.
Zalety:Eseje są dobrze napisane, wciągające i pokazują głęboką pasję Heinricha do świata przyrody. Są edukacyjne i przystępne, zapewniając wgląd w różne zachowania zwierząt i osobiste doświadczenia autora z naturą. Ilustracje poprawiają wrażenia z czytania, a kolekcja służy jako cenna kompilacja zarówno dla nowych, jak i doświadczonych czytelników.
Wady:Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że kolekcja nie osiągnęła wyżyn innych prac Heinricha, szczególnie tych, które koncentrują się bardziej na zachowaniach zwierząt niż na tematach filozoficznych. Ponadto wspomniano o braku ilustracji, które niektórzy czytelnicy chcieliby, aby były bardziej obfite.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
A Naturalist at Large: The Best Essays of Bernd Heinrich
Jedne z najwspanialszych na świecie pism o krukach i innych ptakach, owadach, drzewach, słoniach i nie tylko, zebrane po raz pierwszy w formie książki, pokazujące, dlaczego Bernd Heinrich jest tak uwielbiany za swoje „pełne pasji obserwacje, które znakomicie łączą wspomnienia i naukę” ( New York Times ). Od jednego z najlepszych naukowców/pisarzy naszych czasów pochodzi wciągający zapis życia spędzonego na bliskiej obserwacji świata przyrody, który przyniósł „cudowny, zmieniający umysł” (Los Angeles Times) wgląd i odkrycia.
W esejach obejmujących kilkadziesiąt lat Heinrich czuje się jak w domu w Maine, gdzie gości przybyszów z Europy (muchy gromadne) i bardziej pożądanych gości z Azji (biedronki); i tak daleko, jak w Botswanie, gdzie odkrywa daleko idące ekologiczne konsekwencje brutalnego traktowania drzew mopane przez słonie. Wiele fascynujących odkryć w Naturalist at Large obejmuje nawyki zbierania soków klonowych przez rude wiewiórki i „natychmiastowe” otwieranie kwiatów u żółtych tęczówek jako sposób na zapewnienie silnego zapylenia.
Heinrich zwraca się do swojej wielkiej miłości, kruków, z których niektóre są jego bliskimi towarzyszami od lat, projektując unikalny eksperyment mający na celu poznanie fascynujących parametrów inteligencji kruków. Na koniec zadaje pytanie „Gdzie biolog znajduje nadzieję? ”, udzielając odpowiedzi, która informuje i inspiruje.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)