Na gruzach neoliberalizmu: Powstanie antydemokratycznej polityki na Zachodzie

Opinie czytelników

Recenzje książki „In the Ruins of Neoliberalism” podkreślają jej dogłębną analizę neoliberalizmu i jego społecznych implikacji, a wielu czytelników uważa ją za wnikliwą i otwierającą oczy. Pojawiają się jednak krytyczne uwagi dotyczące gęstego akademickiego stylu pisania, braku przedstawionych rozwiązań i debat nad perspektywami autora w zakresie tożsamości politycznej.

⬤ Doskonała analiza neoliberalizmu i jego wpływu na społeczeństwo.
⬤ Zapewnia kontekst historyczny łączący przeszłe ideologie z obecną sytuacją polityczną.
⬤ Zachęca do krytycznego myślenia o tożsamościach politycznych i strukturach społecznych.
⬤ Wysoko oceniany jako znaczący wkład w teorię polityczną.
⬤ Wciągająca dla tych, którzy interesują się przecięciami polityki, ekonomii i kultury.

⬤ Styl pisania może być gęsty i akademicki, co czasami utrudnia zaangażowanie.
⬤ Niektóre recenzje wspominają, że brakuje w niej konkretnych rozwiązań omawianych kwestii.
⬤ Ostatni rozdział został skrytykowany za to, że nie w pełni odnosi się do złożoności lewicowej polityki tożsamości.
⬤ Niektórzy uważają, że poglądy autora na politykę są zbyt jednostronne lub mylące.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

In the Ruins of Neoliberalism: The Rise of Antidemocratic Politics in the West

Zawartość książki:

Na całym Zachodzie przywódcy twardej prawicy dochodzą do władzy na platformach etno-ekonomicznego nacjonalizmu, chrześcijaństwa i tradycyjnych wartości rodzinnych. Czy zjawisko to jest końcem neoliberalizmu, czy też jego potwornym potomstwem?

In the Ruins of Neoliberalism przedstawia twardą prawicę jako animowaną przez społeczno-ekonomicznie poszkodowane białe populacje klasy robotniczej i średniej, ale ukształtowaną przez wielopłaszczyznowy atak neoliberalizmu na wartości demokratyczne. Od samego początku neoliberalizm flirtował z autorytarnym liberalizmem, walcząc z silną demokracją. Odrzucał roszczenia dotyczące sprawiedliwości społecznej poprzez odwołania do wolności rynku i moralności. Dążył do zdemokratyzowania państwa, gospodarki i społeczeństwa oraz ponownego zabezpieczenia patriarchalnej rodziny. W kluczowych pracach założycielskich neoliberalnych intelektualistów Wendy Brown śledzi ambicje zastąpienia demokratycznych porządków tymi zdyscyplinowanymi przez rynki i tradycyjną moralność, a demokratycznych państw - technokratycznymi.

Jednak plutokracja, biała supremacja, upolityczniony masowy afekt, obojętność na prawdę i skrajna społeczna dezynwoltura nie były częścią neoliberalnej wizji. Brown teoretyzuje na temat ich niezamierzonego pobudzenia przez neoliberalny rozum, od jego ataku na wartość społeczeństwa i fetyszu wolności jednostki po legitymizację nierówności. Brown argumentuje przede wszystkim, że nasilenie nihilizmu przez neoliberalizm w połączeniu z przypadkowym zranieniem supremacji białych mężczyzn generuje apokaliptyczny populizm, który jest gotów zniszczyć świat, zamiast przetrwać przyszłość, w której ta supremacja zniknie.