Mumbo Jumbo

Opinie czytelników

Recenzenci powieści Ishmaela Reeda „Mumbo Jumbo” chwalą jej wielowymiarowe podejście do opowiadania historii, łączące elementy jazzu, satyry i komentarza politycznego. Chwalą oni unikalny styl Reeda, który wykorzystuje humor do krytykowania zachodnich postaw wobec kultury afroamerykańskiej i podkreśla znaczenie synkretyzmu kulturowego. Niektórzy czytelnicy wspominają jednak o trudnościach w śledzeniu fabuły i wyrażają opinię, że książka może nie być przystępna dla osób bez doświadczenia w kulturze afroamerykańskiej lub jazzie.

⬤ Angażujący i zabawny tekst; wielu uważa, że jest to szalona i wspaniała lektura.
⬤ Wnikliwa satyra krytykująca spojrzenie zachodniej cywilizacji na inne kultury.
⬤ Bogate wykorzystanie humoru i komizmu przeplatane z głębokim komentarzem politycznym.
⬤ Wysokie pochwały od czytelników, którzy uważają ją za klasyczny i fundamentalny wkład w literaturę afroamerykańską.
⬤ Każda lektura ujawnia nowe spostrzeżenia, co sprawia, że warto do niej wracać.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że fabuła jest trudna do śledzenia, zwłaszcza ci, którzy nie są zaznajomieni z odniesieniami kulturowymi.
⬤ W kilku recenzjach zauważono, że niektóre elementy mogą stanowić wyzwanie dla międzynarodowych czytelników bez doświadczenia w jazzie lub historii Afroamerykanów.
⬤ Istnieją mieszane recenzje dotyczące fizycznego stanu książki po jej otrzymaniu, wskazujące na problemy z jakością.

(na podstawie 80 opinii czytelników)

Zawartość książki:

„Wielki pisarz” - James Baldwin.

„Po części wizja, po części satyra, po części farsa... całkowicie oryginalne, bezbożne skrzyżowanie fikcji i czarów” The New York Times.

Plaga rozprzestrzenia się w Ameryce lat dwudziestych XX wieku, ścigając się z Nowego Orleanu do Nowego Jorku. To epidemia swobodnej ekspresji, przenoszona przez czarnoskórych artystów, a jej objawami są niekontrolowana chęć tańca, śpiewu, śmiechu i jive'a. Państwo nie cofnie się przed niczym, by stłumić epidemię, ale głęboko w sercu Harlemu prywatny detektyw i kapłan Vodum Papa LaBas ma inne pomysły - i być może klucz do wszystkiego. Ta anarchiczna postmodernistyczna klasyka to wybuchowa mieszanka jazzu, ragtime'u, starożytnych mitów, magii i thrillera spiskowego, będąca satyrą na nasze czasy.