Moja Antonia

Opinie czytelników

Moja Ántonia to powieść Willi Cather, która w piękny sposób ukazuje doświadczenia osadników w Nebrasce pod koniec XIX wieku. Oczami narratora, Jima Burdena, czytelnicy są świadkami głębokiej, wiecznej przyjaźni z Ántonią, silną i pełną życia imigrantką. Powieść przedstawia tematy nostalgii, trudności i związku między jednostkami a ziemią, co czyni ją bogatą i sugestywną lekturą.

Książka charakteryzuje się mistrzowskim pisarstwem i żywymi opisami krajobrazu Nebraski. Czytelnicy doceniają angażujące postacie, zwłaszcza Ántonię jako symbol siły i odporności. Tematy przyjaźni i nostalgii głęboko rezonują, a wielu czytelników czuje silny emocjonalny związek z tą historią. Książka może promować refleksje na temat wspólnoty i indywidualizmu w amerykańskim życiu.

Niektóre recenzje wspominają o braku tradycyjnej struktury opowieści, co prowadzi do momentów braku zainteresowania, szczególnie w sekcjach, w których perspektywa Jima Burdena staje się nudna. Kilku czytelników stwierdziło, że tempo jest powolne, a narracja zbyt sentymentalna. Ponadto pojawiają się skargi dotyczące niektórych wydań, zwłaszcza w odniesieniu do słabych tłumaczeń lub małej czcionki.

(na podstawie 1460 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

My Antonia

Zawartość książki:

Moja ntonia przywołuje życie na prerii w Nebrasce z dzieciństwa Willa Cather i upamiętnia ducha i odwagę pionierów-imigrantów w Ameryce. Jedna z najwcześniejszych powieści Cather, napisana w 1918 roku, to historia Ntonii Shimerdy, która przybywa na granicę Nebraski jako część rodziny czeskich emigrantów.

Jej historia opowiedziana jest oczami Jima Burdena, sąsiada, który zaprzyjaźnia się z Ntonią, uczy ją angielskiego i śledzi niezwykłą historię jej życia. Pracując na polach falującej trawy i wysokiej kukurydzy, które rozsiane są po Wielkich Równinach, ntonia wykuwa w sobie trwałego ducha, który poniesie ją przez wyzwania, przed którymi stanie, gdy przeprowadzi się do miasta.

Jednak dopiero po powrocie na prerię odzyskuje siły i poczucie celu w życiu. W cichej, wnikliwej głębi sztuki Willa Cather, historia ntonii staje się poruszającą elegią dla tych, których wytrwałość i siła pomogły zbudować amerykańską granicę.