Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają, że książka jest solidną literacką biografią Michaiła Bachtina, podkreślając jej czytelność i intelektualnie inspirującą treść. Przeplata ona życie Bachtina z jego teoriami i jest znana ze szczegółowych analiz i komentarzy. W recenzjach zwraca się jednak uwagę, że biografia wydaje się przestarzała i brakuje w niej osobistych anegdot o życiu Bachtina poza jego pracą akademicką.
Zalety:⬤ Świetnie się czyta
⬤ doskonałe przeplatanie życia Bachtina z jego myśleniem i pisarstwem
⬤ intelektualnie inspirująca
⬤ pomaga umiejscowić pracę Bachtina w kontekście jego życia
⬤ dobrze napisana i zbadana.
Wady:⬤ Przestarzała
⬤ brakuje osobistych szczegółów i anegdot o życiu Bachtina
⬤ nie dostarcza zbyt wielu informacji o jego preferencjach czytelniczych lub opiniach na temat innych autorów i teoretyków literatury
⬤ potrzebna jest nowa biografia i krytyczne wydanie jego pracy.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Mikhail Bakhtin
Zawartość książki:
W tak różnych dziedzinach jak semiotyka, teoria literatury, teoria społeczna, językoznawstwo, psychologia i antropologia, znaczenie Michaiła Bachtina jest coraz bardziej doceniane. Jego pośmiertna sława stanowi uderzający kontrast z jego zapomnieniem za życia (1895-1975), które spędził jako pół-inwalida w kolejnych prowincjonalnych miastach. Aż do ostatnich kilkunastu lat swojego długiego życia nie cieszył się publicznym uznaniem, ani w Związku Radzieckim, ani za granicą - co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę okoliczności historyczne. Jego książki na temat freudyzmu (1927), formalizmu (1928) oraz marksizmu i filozofii języka (1929) zostały opublikowane jako prace innych, podobnie jak szereg ważnych esejów. Jego studium Dostojewskiego ukazało się pod jego własnym nazwiskiem, ale dopiero po jego aresztowaniu i skazaniu na wygnanie, i szybko zniknęło z pola widzenia. Niektóre rękopisy nigdy nie zostały opublikowane.
Jeden z nich został wykorzystany przez Bachtina do produkcji bibułek do papierosów. Jego książka o Rabelais, ukończona w 1940 roku, pozostała niepublikowana przez dwadzieścia pięć lat - do czasu, gdy w mniej represyjnym klimacie politycznym przyjaciołom udało się wynegocjować wznowienie książki o Dostojewskim.
Książka Rabelais'go, po przetłumaczeniu, wywołała poruszenie wśród folklorystów, antropologów i historyków społecznych, ze swoją teorią karnawału i rytualnych inwersji hierarchii. Książka o Dostojewskim wzbudziła duże zainteresowanie wśród teoretyków literatury koncepcją "powieści polifonicznej" i wieloma autorskimi głosami, które można w niej usłyszeć. Podobnie, gdy inne pisma Bachtina pojawiły się w tłumaczeniu, został on okrzyknięty w różnych kręgach za swój wkład w teorię językową, psychoanalityczną i społeczną. Jednak spośród wszystkich tych, którzy badali różne aspekty pracy Bachtina, niewielu było w stanie, a nawet próbowało, ocenić jego całkowity dorobek.
Wielką zasługą książki Kateriny Clark i Michaela Holquista jest to, że starali się, na ile to możliwe, przedstawić nam pełne życie i kompletne dzieła tej złożonej i wieloaspektowej postaci. Autorzy mieli unikalny dostęp do archiwum Bachtina w Moskwie, prześledzili dalsze materiały w innych miastach Europy i przeprowadzili wywiady z wieloma osobami, które znały Bachtina. Fazy jego życia są umieszczone w ich fizycznym i intelektualnym środowisku, a relacje są podane o postaciach, które tworzyły różne "kręgi Bachtina" na przestrzeni lat. Wszystkie prace, opublikowane i niepublikowane, są omawiane w kontekście europejskich ruchów filozoficznych i prądów myślowych tamtych czasów. Zdaniem autorów, u podstaw poszczególnych teorii Bachtina w różnych dziedzinach leżała jego trwająca całe życie medytacja nad relacją między sobą a innymi. Filozofia, którą rozwinął, została nazwana dialogizmem, ponieważ pojmuje świat w kategoriach komunikacji i wymiany. Jest to światopogląd o szerokich implikacjach dla nauk humanistycznych.
