Miałem kiedyś brata: wiersz, wspomnienia

Opinie czytelników

Książka „I Had a Brother Once: A Poem, A Memoir” autorstwa Adama Mansbacha to przejmująca eksploracja żałoby i straty, szczególnie po samobójstwie jego brata. Łączy w sobie potężną prozę poetycką z głęboko osobistą narracją, która rezonuje z czytelnikami, którzy doświadczyli podobnych emocji. Ten pamiętnik zachęca do refleksji nad dynamiką rodziny, osobistymi zmaganiami i poszukiwaniem zrozumienia w obliczu tragedii.

Pisanie jest pięknie wykonane, wypełnione surowymi emocjami i głęboko powiązane. Wielu recenzentów uznało ją za pięknie napisaną, przejmująco szczerą i skłaniającą do refleksji. Wersja audiobooka, wzbogacona o muzykę, była chwalona za dodanie głębi do doświadczenia. Ten pamiętnik jest polecany każdemu, kto stanął w obliczu straty.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że osoby niezaznajomione ze stylem Mansbacha mogą uznać strukturę narracji za czasami mylącą ze względu na zmiany perspektywy. Pojawiły się mieszane uczucia związane z czytaniem tak osobistej relacji, zwłaszcza dla tych, którzy mają powiązania z autorką.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Had a Brother Once: A Poem, a Memoir

Zawartość książki:

Błyskotliwe, łamiące zasady gatunku dzieło - zarówno pamiętnik, jak i epicki poemat - o walce o mądrość, łaskę i rytuał w obliczu niewypowiedzianej straty.

"Posiniaczony i odważny list miłosny od brata, który jest tutaj, do brata, który już odszedł... strzeliste, niewzruszone spojrzenie na sens samego życia." - Marlon James, autor Black Leopard, Red Wolf.

Mój ojciec powiedział.

David odebrał sobie życie.

Adam jest w samym środku swojego intensywnego życia i zbliża się do szczytu kariery w postaci bestsellerowej książki nr 1 New York Timesa - kiedy te słowa jego ojca otwierają przepaść pod jego stopami. I Had a Brother Once to historia wszystkiego, co wydarzyło się później. W cieniu niewytłumaczalnej śmierci Davida, Adam zostaje zmuszony do ponownego przypomnienia sobie brata, którego wydawało mu się, że znał, i do pogodzenia się z duchem, konfrontując się z niepoukładaną historią rodzinną, odległym związkiem z tradycją i wiarą oraz desperacką potrzebą zrozumienia wydarzenia, które zawsze wymyka mu się spod kontroli. Jest to rozległa i głęboko przemyślana poetycka medytacja nad stratą oraz surowa, mrocznie zabawna, ludzka historia o próbie stworzenia rytuału - pamięci, żałoby, przebaczenia i akceptacji - tam, gdzie kiedyś było życie.