Oryginalny tytuł:
Manhood, Marriage, and Mischief: Rembrandt's 'Night Watch' and Other Dutch Group Portraits
Zawartość książki:
Studium teorii i praktyki siedemnastowiecznych holenderskich portretów grupowych, Manhood, Marriage, and Mischief oferuje opis komicznych i ironicznych cech gatunku, które traktuje jako komentarze na temat kontekstu społecznego portretowanych, którzy są mężami i właścicielami domów, a także członkami organizacji obywatelskich i protomilitarnych.
Wprowadzenie wskazuje na anomalie, za pomocą których Rembrandt problematyzuje standardowe motywy portretów grupowych w Straży nocnej: strzelec, który strzela z muszkietu do towarzystwa.
Dwie dziewczyny, które wydają się iść przez grupę w złym kierunku.
Gwardziści, którzy wydają się nie zwracać uwagi na entuzjastyczne gesty dowódcy.
Czy patroni i siedzący byli świadomi lub nawet współwinni inscenizacji anomalii? Jeśli nie, to czy malarzowi uszła na sucho wywrotowa parodia konwencji portretowania milicji kosztem portretowanych? Części pierwsza i druga odpowiadają na te pytania na kilku poziomach: po pierwsze, analizując estetyczną strukturę portretu grupowego jako gatunku.
Po drugie, poprzez przegląd sprzecznych relacji współczesnych badaczy na temat kompanii straży obywatelskiej jako instytucji.
Po trzecie, poprzez zaznaczenie wpływu na gwardzistów obywatelskich gospodarki kupieckiej, która w dużej mierze polegała na żonach i matkach, aby utrzymać ogień domowy. W omawianych portretach stale powracają dwa zjawiska: pozowanie do rywalizacji i lęk przed występem.
Część trzecia analizuje te zjawiska na portretach małżeństw i rodzin. Wreszcie część czwarta analizuje je w Straży nocnej w świetle pierwszych trzech części. Rezultatem jest interpretacja, która odczytuje obraz Rembrandta zarówno jako celową parodię ze strony portretowanych, jak i ukrytą parodię portretujących ze strony artysty.
