Oryginalny tytuł:
Figures of a Changing World: Metaphor and the Emergence of Modern Culture
Zawartość książki:
Figures of a Changing World oferuje dramatyczny nowy opis zmian kulturowych, oparty na rozróżnieniu między dwiema znanymi figurami retorycznymi, metonimią i metaforą. Książka traktuje metonimię jako podstawowy trop organizujący kulturę tradycyjną, a metaforę jako podstawowy trop organizujący kulturę nowoczesną.
Z jednej strony metonimie prezentują się jako analogie, które artykułują lub potwierdzają istniejące wcześniej stany rzeczy. Są one gwarantami faktyczności, którą można przetłumaczyć lub zdefiniować jako podobieństwo do faktów. Z drugiej strony, metafory kwestionują podobieństwo, które rzekomo ustanawiają, w celu wyróżnienia odstępstw od wcześniej istniejących stanów rzeczy.
Na podstawie tego rozróżnienia autor argumentuje, że metafora i metonimia mogą być wykorzystywane zarówno do interpretacji napięć w zmianach kulturowych na dużą skalę, jak i do mikrointerpretacji napięć w poszczególnych tekstach. Odnosząc się do funkcjonowania tych dwóch terminów, autor czerpie i krytykuje prace Friedricha Nietzschego, Romana Jakobsona, Christiana Metza, Paula Ricoeura, Umberto Eco, Edmunda Leacha i Paula de Mana.
